André Cayatte (d.1909, Carcassonne, Aude, Fransa) avukatken romancı ve gazeteci, 1938'de senarist, 1942'de ise film yönetmeni oldu. Fransa'da 1940'lardan 1970'lere kadar Fransız yargı sisteminde suç ve adaletin karmaşık etik ve siyasi boyutlarını inceleyen tavizsiz filmleriyle tanındı. Filmi toplumsal kaygıları savunan bir reform uyaranı olarak gördü ve bu yönüyle Costa-Gavras'ın öncüsü oldu. Cayatte tüm filmlerinin senaryolarını yazdı ya da birlikte yazdı (birlikte çalıştığı kişiler arasında genellikle Charles Spaak da vardı). Büyük ölçüde Fransa'nın 'Sidney Lumet'i' olarak kabul edildi. Kariyerinin önemli noktaları: "The Lovers of Verona" (1949), şair Jacques Prévert'in diyaloglarıyla, birçok kişi tarafından Cayatte'nin en yüksek başarısı, ilk uluslararası başarısı, William Shakespeare'in "Romeo and Juliet" adlı eserine dayanan bir hikaye olarak kabul edilir. Venedik Film Festivali'nde Altın Aslan ödülünü kazanan "Justice is Done" (1950) adlı filmi ötenazinin ahlaki açıdan kabul edilebilirliğini ele alan ilk filmlerden biridir. "We Are All Murderers" ölüm cezasına karşı ilk güçlü ithamlardan biriydi; idam edilmeyi bekleyen mahkumların kasvetli görüntüsüne odaklanıyordu ve 1952 Cannes Film Festivali'nde özel ödül aldı. "Piège Pour Cendrillon" (1965) (İngiltere'de "The Cinderella Trap" olarak yeniden çekildi) Sebastien Japrisot romanına dayanan gerilimli bir gerilim filmiydi. 1967 yılında Belçikalı ünlü şarkıcı Jacques Brel'in başrolünü oynadığı "Les Risques Du Métier" öğrencilerini taciz etmekle suçlanan bir öğretmenin trajedisini ele alıyordu. "Mourir D'Aimer" (1971) gerçek hayattaki Gabrielle Russier olayına dayanıyordu ve bir öğretmenin öğrencilerinden birine duyduğu yasak aşkı son derece duygusal bir şekilde anlatıyordu. Film, ileride bir Fransız yıldızı ve en sevdiği aktris olacak Annie Girardot'yu da tanıtacaktı. "Il N'y A Pas De Fumée Sans Feu" ve "La Raison D'Etat" politik gerilim filmleriydi. A Chacun Son Enfer" özellikle kaçırılan bir kızın annesinin (Annie Girardot) dayanılmaz acılarına odaklanan son derece rahatsız edici ve kışkırtıcı bir suç gerilimiydi ve Cayatte'nin en korkunç eseri olarak kabul edilir. "The Mirror Has Two Faces" (1958), estetik ameliyatın sonuçlarını, yani bir karı koca arasındaki ilişki üzerindeki duygusal ve psikolojik yansımaları ele alan filmlerin öncülerinden biriydi. Michelle Morgan'ın başrolünü oynadığı film daha sonra Barbara Streisand tarafından "The Mirror Has Two Faces" (1996) adıyla yeniden çekildi. Cayatte film endüstrisine girmeden önce altı roman yayınladı. Fransız eserleri, özellikle de sosyal bilince sahip filmleri, katı ve zor kanun ve yönetmelik sistemleri karşısında daha insancıl bir adalet biçimi için samimi bir ahlaki savunma olarak özetlenebilir. Seksenli yıllarda sadece televizyon için çalıştı; 1989'da Paris, Fransa'da 80 yaşında öldü.