Maurice Escande'ın adı, ayrılmaz bir şekilde Comédie-Française, dünyanın en eski ve en ünlü tiyatro topluluğu Fransa. O gerçekten de topluluğa aitti - sadece birkaç kesintiler - 1918'den 1970'e kadar, bir üst rütbeye yükseldi. "pensionnaire" (ücretli aktör) "sociétaire" (düzenli üye) şefe 1960-1970 yılları arasında yöneticilik yapmıştır. 4-11-1892 tarihinde doğmuştur ve halen aktör olmaya karar verdiğinde. Odeon'da izlenen bir oyun mesleğinin açığa çıkması. Drama üzerine çalışıyor Denis d'Inès ve Raphaël Duflos ve kazandı Biri komedi, diğeri trajedi dalında olmak üzere iki oyunculuk ödülü. Bu bir oynadığı sahnede uzun ve prestijli bir kariyerin başlangıcı oldu. Racine, Corneille, Victor Hugo, Musset, Balzac, Molière, Verlaine, Voltaire, Shakespeare, Beaumarchais, Vigny, Guitry, Rostand, Montherlant... ve bu işin yarısı bile değil! Yolda yürümekle yetinmeyip oyun yönetmek, geleceğin onlarca tiyatrocusuna tiyatro öğretmek Claude Piéplu ve Michel Bouquet, Maurice Escande da 1917'den 1970'e kadar bir sinema oyuncusu. Ancak "prestijli" sıfatı; nicelik açısından zengin (70 film) film kariyeri için geçerli değildir. ama kalite açısından çok daha az. Fransız sinemasının çok az büyük ismi onu kullandılar ve kullandıklarında da Escande'yi işe alma eğiliminde oldular. Marcel Pagnol gibi daha az çaba Le gendre de Monsieur Poirier (1933) veya Jean Grémillon için L'étrange Madame X (1951). Ve ne Filmografisinde bir sürü sevimsiz başlık var. Wulschleger, Caron, Vallée, Hugon, Tavano, Couzinet gibi film yapımcıları, Jayet! Sadece tencereyi kaynatmak için. Ancak Escande yakışıklılığını ödünç verdi. figürü (çektiği ilk sessiz filmlerde bir matine idolü değil miydi?), gerçekten önemli birkaç esere doğal farklılık ve zarafet Bunların arasında Abel Gance'ın şok edici (film için zaman) tarihi drama Lükres Borjiya (1935) adlı kitabında Gandie Dükü'ydü, Jean Renoir'ın La Marseillaise (1937)_, ve burada köy ağası, 'Abel Ganceལın Le Capitaine Fracasse (1943), Marquis des Bruyères rolünde, Sacha Guitry'nin Le diable boiteux (1948) as Metternich, ve D'homme à hommes (1948) ya da tarafından yönetilen daha az iddialı ama kaliteli filmler Henri Diamant-Berger (Les trois mousquetaires (1932)), Georges Lacombe (Les époux scandaleux (1935), Café de Paris (1938)_), Robert Vernay (_Le père Goriot (1944)_, Le capitan (1946)), Albert Valentin (La vie de plaisir (1944)), vs. Her neyse, Maurice Escande'nin büyük varlığı ve asil duruşu Kalitesi ne olursa olsun, oynadığı filmlere her zaman değer kattı öyleydi. Çoğu zaman bir soylu (kont, dük, marki, prens ve hatta kral: Louis, Louis XV), Fransız tiyatrosunun en büyük isimlerinden biriydi. yeteneklerini yedinci sanata taşıyan, bir filmi geliştiren iyiydi ve bomba olduğunda katlanılabilir hale getiriyordu.