Flavio Sciolè (Atri, 1970). Aktör, yönetmen, oyuncu. İtalyan-Hırvat Vatansız Anti-sanatçı, yıllardır tiyatro karşıtı araştırmalara (Teatro Ateo ile), film karşıtı çalışmalara katkıda bulundu. deneyler ve ekstrem performanslar. Ağırlıklı olarak sanatsal herhangi bir klasik sanatın yapısökümünü yaparken, kendi varlık nedenini bulur. birleştirme ve yapısöküm eylemlerinde. Bir meslek olarak ikonoklastik, uzlaşmaya istekli değildir ve sanatı bir istek olarak yapar. etik sanatı kendi varoluş nedenidir. Videolarından yaklaşık 300 tanesi ulusal ve uluslararası festivallerde projelendirildi-ödüllendirildi-raporlandı İtalya ve dünyanın her yerinde. İtalya'da 1000'den fazla manzara (Rai Uno, 52a Uluslararası Sanat Sergisi "La Biennale" Venedik, Romaeuropa, Macro Roma) ve tüm dünyada (Fransa, Portekiz, Fas, Yunanistan, Finlandiya, Romanya, ABD, Litvanya, Makedonya, Arjantin, İngiltere, Almanya, Rusya, vb.) O var ödüller, retrospektifler (Kazablanka, Roma, Torino, Berlin, Londra), yazılar. Ana film-eylem biçimleri: anti-sinema, estetik, saptırılmış ışık kullanımı, yönetmenlik, drama, Kamera içi kurgu. Teatro Ateo'da eylem bölgesi klasiklerin yeniden ayarlanması-yıkılması- parçalanmasıdır İki düzeyde hareket ederek drama: biri resitatif ve diğeri dramaturjik. Anti-drama (ve anti-dramaturji, anti-yorum-Eylem, anti-direksiyon, anti-senografi, anti-ışık, vb) anahtar kelimedir. Ana Projenin özellikleri monokromatik araştırmadır (ışık, kostümler), vokal yapıbozumu (sert oyunculuk" biçimi kodlanmış), ikonlar ve sert aktör makinesi üzerine çalışmalar. O var ulusal ve uluslararası etkinliklere ve tiyatroya katıldı Mevsimler: Festival Nazionale Dei Teatri Invisibili, Villaggio Teatro, Provocazione Teatro, Teatro Furio Camillo , Rialtosantambrogio (Roma), Linguaggi Festival Nazionale Della performance, Teatro Neoeliseo (Roma), Festival Ubusettete (Roma), Mekané (Roma). Performans eylemi tiyatroda olduğu gibi, vokal ifadeyi ve ses tonunu geliştirir. ancak, elbette, bütün 'tamamen' önceden tanımlanmış değildir, ancak bir geniş marj içgüdüye, her birini yönlendiren aciliyete bırakılmıştır. hareket etti. Ayrıca Biennale Adriatica Arti Nuove'de de yer aldı, Futuroma, Ar(t)cevia, Corpo, Interiora. Anti-sinema üzerine metinleri farklı web sitelerinde ve dergilerde yayınlandı. Editör Deneysel sinemaya adanmış festivaller (Atri, Pescara, Roma, Teramo) ve çağdaş sanat sergilerine katıldı. Fotoğrafçı olarak yer aldığı 4. ve 5. Biennale Internazionale Di Grafica (2006 ve 2008, İtalya, İspanya ve Çin), Comoedia Picta (La Spezia), Artisti Per La Salute (Milan). Düzinelerce filmde başrol oyuncusu olarak oynamıştır, Bunların arasında: 'Farina Stamen' (Luigi Maria Perotti, ilk Iperfilm), 'Piano Sequenza' (Louis Nero), La scultura (Mauro John Capece tarafından) ve 'Scale' (Daniel Isabella tarafından). Son yıllarda kendisine gelen teklifleri reddetmeyi tercih etti. sanatsal ya da belirgin bir şekilde sinematik değil. 1993 yılında "Natures and Nothing ", bir şiir derlemesi ve 80'lerden beri şiirleri düzinelerce antolojide yayınlandı.