Savaş sonrasının en popüler ve üretken karakter komedyenlerinden biri Georg Thomalla, çalışma hayatına Alman sinemasında çırak olarak başladı. Aşçı. 1932 yılında bir tiyatro topluluğuna katıldı ve çok geçmeden Berlin'de sahne aldı. Savaştan sonra ünlü bir kabare yıldızı oldu, bir topluluk üyesi 'Kabarett der Komiker'. 1939'dan sonraki filmlerde komik yeteneğinin ön plana çıkması birkaç yıl aldı. Helmut Käutner'in ardından yıldızlık sonunda geldi. FARCE Fanfaren der Liebe (1951), içinde Küçücük Thomalla'nın bir kadın grubunun üyesi olarak rol aldığı Orkestra. Bundan sonra da sürekli olarak hafif eğlenceler, ki bu eğlenceler onun hatırı sayılır doğaçlama becerileri, kıvrak zekâsı ve kesik kesik konuşması. Onun ekran kişileri eksantrik, şaşkın ve genellikle Kazaya eğilimli bekarlar ya da derinliği olmayan babalar veya kocalar, Genellikle kendi beceriksizliklerinin kurbanı olma eğiliminde olan çok sayıda 'Paukerfilme' ve 'Klamotten' (müstehcen komediler), Thomalla aynı zamanda adil bir şekilde oynadı. komik yardımcıların veya kahramanın arkadaşlarının payı, kayda değer bir örnek Kara Ben Nemsi'nin geveze ama son derece sadık uşağı ve Hadschi Halef Omar'ın Karl May'in Die Sklavenkarawane (1958). Thomalla, 1961'den itibaren giderek daha fazla zaman ayırarak televizyona ve seslendirme çalışmalarına yöneldi. Kendi yarım saatlik TV programında başrol oynadı. Göster, Komische Geschichten mit Georg Thomalla (1961), orta yaş kaygısından muzdarip sıradan bir Joe'yu canlandırdığı ve çeşitli günlük sorunlarla karşı karşıya kalmıştır. Bu aslında bir İngiliz serisinden Alman türevi Hancock (1961)... Ciddi rollerde nadiren görülmesine rağmen, Thomalla en az bir Käutner'in filminde yardımsever bir kamyon şoförü olarak hassas bir dramatik performans Doğu-Batı romantizmi Himmel ohne Sterne (1955).