Serhat Barış

Artur Palyga’nın TATO isimli oyunundan Türkiye’ye uyarlanarak sahneye konulan BABA, Anadolu’nun herhangi bir polis lojmanından, İstanbul’un küçük bir mahallesine, memur maaşıyla geçinilen ufak bir eve uzanıyor. 
 
BABA; Hiç yaşanmamış, kurulmasına bile müsaade edilmemiş bir baba/oğul ilişkisini, kendini bir erkeğin varlığına mahkum bırakarak televizyonun ve yemek tariflerinin içinde kendini kaybeden bir anneyi, eski bir sandığı, kontrplak bir dolabı ve tüm aileyi sarıp sarmalayan, giderek büyüyerek aile kavramını bütünüyle yutan kocaman bir küfün hikayesini, biraz da Zeki Müren’i anlatıyor. Babasının mezarına “Geçenlerde senden neden çekindiğimi sormuştun ya” diye soran Fatih’in tüm hayatı “Ben de sana ne cevap vereceğimi bilememiştim” diyerek devam ediyor. Ölümün bir son olmadığı, babalık ve erkeklik kavramlarının; kirli, yıkılmaya yüz tutmuş bir evin duvarlarındaki küf gibi, toplumun her yerine yayılarak, bireyin varlığını çürüttüğü bu sistemin içerisinde, aileyle, babayla, hatta doğrudan toplumla olan bir “hesaplaşamama” hikayesi bu. Ara Sahne tarafından uyarlanarak yeniden yazılan metin, varlığını dayatılanlarla korumaya çalışan herkesin hikayesini yer yer trajik, çoğu zaman da oldukça komik bir şekilde bize sunuyor.

Baba

1 
 
Leyla ve Joel nikah törenlerinde sizleri yanlarında görmekten mutluluk duyacak. 
Günlük ve biraz şık kıyafetlerinizi giyebilirsiniz. Kapılar 20:30’da kapandıktan 
sonra Leyla ve Joel evlilik yeminlerini edecekler. Ve işaret gelir gelmez eğlence 
başlayacak. 
Dünyanın bir köşesindeki totaliter bir rejimde tüm sanat eserlerinin Kültür 
Bakanlığı tarafından onaylanması gerekmektedir. Bir tiyatro grubu kendi 
oyunlarını oynamak için kendilerine yeni bir yol bulurlar. 
AYNA, her şeyin değersizleştiği bir toplumda aşkın ve adaletin arandığı çok 
eğlenceli ve hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı bir oyun.