Melek Ceylan

Glamis’tin, şimdi Cawdor oldun, bu gidişle sana vaat edileni de olursun ya, benim asıl korkum senin tabiatın; kestirmeden gitmeye yanaşmayacak kadar insaniyet sütüyle karılmış hamurun. Gözün yüksekte olmasına yüksekte, hırs da eksik değil sende ama bu istediğini elde edecek fenalık yok içinde. Yükselmeye can atıyorsun ama elim de kirlenmesin, diyorsun; hakkın olmayana göz koyuyorsun hem, hem de ihanetten kaçıyorsun.

Macbeth

“Sonra… Ellerim var. Gözlerim, dudaklarım, nefesim var. Şarkılarım var. Sesim var! Yeterli mi? Değil.” 
 
Sesini bulmaya çalışan bir kadının hikayesi... Evleri, şehirleri, geçmişten sırtlandığı hikayeleri anlatmanın bir yolunu arayan anlatıcı, sessizlikten bir ses, bakıştan bir eylem yaratmaya çalışıyor. Oyuncunun hayatından otobiyografik öğeler kullanılarak yaratılan On İkinci Ev, seyirciyle bir diyalog kurma çabası. 
 
Sesini arayan herkes için… 
 
Süreç Hakkkında: 
 
On İkinci Ev, performatif bir alanda gerçekleşen bir kadın anlatısı. Oyun, anlatıcı/oyuncu Melek Ceylan’ın, ülkemizdeki ilk Rehberli Otobiyografi eğitmeni olan Mürüvet Esra Yıldırım ile yürüttüğü birebir çalışmalarla üretmiş olduğu otobiyografik metinlerde gömülü olan anlatıyı performatif yollarla aktarmayı amaçlıyor. Yönetmenliğini Salih Usta’nın üstlendiği On İkinci Ev; sesin, bedenselliğin, anlatının tamamen oyuncunun varlığından yola çıkarak kurgulandığı bir anlatı olma özelliği taşıyor. Mekanı kullanma biçimi olarak Moda Sahnesi’ndeki “Stüdyo Sahne”, mekanın ve oyunun kıvılcımını yaratan alan olması özelliğiyle önem taşıyor.