Emre Karip

Modern mimari tasarımın eseri, yüksek bir binanın cephesi… 21. Yüzyıl İstanbul’unun kentli, eğitimli, yeni orta sınıfının kendi kendini hapsettiği iki boyutlu dünyanın ahlakçı, dışlayıcı yüzeyi… İçeride, yeni dünyanın hizmet sektöründe başarılarıyla isim yapmış bir ofisin çalışanları her sene gelenek haline getirdikleri kostüm partisinde kendilerinden geçmektedirler. Başarı, güzellik, fit vücutlar, kaliteli boş zamanlar, mizah 
yeteneği, günlük ilişkiler, bağımsız ruhlar, itiraf kültürü… Ancak biz içeride değil, dışarıdayız. Binanın dışında. Cephesinde. 
İyi de, 30lu yaşlarının ortalarındaki, yeni dünyanın hizmet sektörüne emek veren eğitimli bir asker(!) olan Erkan’ın orada ne işi var? 
Senelerdir azimle, hırsla tutunmaya çalıştığı ofisinin aylardır sabırsızlıkla beklenen o çılgın partisinde, içeride kendinden geçmek varken, nedir Onu oraya çıkmaya iten şey? Neden orada? Kafasından neler geçiyor? 
Peki oradan kurtulabilecek mi? Kurtulacaksa Onu oradan kim, nasıl kurtaracak? Erkan yoksa, ayakta durabilmek için destek aldığı Çıkıntı’nın ta kendisi mi? Acaba asıl Çıkıntı, Erkan’ı o felaketten kurtaracak başka bir kahraman mı? 
İçerideki iki boyuttan tesadüf eseri süzülen bir kahraman? 
İçeridekiler?.. Başarı, güzellik, fit vücutlar, kaliteli boş zamanlar, mizah yeteneği, günlük ilişkiler, bağımsız ruhlar ve itiraf kültürüyle harmanlanmış vücutlar sadece içeride kendilerinden geçmektedirler mi? Yoksa acımasız bir dışlayıcılık, tükürme ve hatta kusma içerisinin, içeridekilerin kronik hastalığı mıdır?