Berfu Aydoğan

Yıl 1692… ABD’de Salem kasabası…Cadılıkla suçlanan insanlar… Büyük tartışmalara, ardından işkencelere, nihayetinde de idamlara varan mahkemeler… Çıkarları için ‘liste’lerce insanları ölüme sürükleyen ‘insan’lar… İnancı kullanarak; önce toplumsal yaşamı, sonra hukuku, nihayetinde onuru yok etmeye çalışan ‘baştakiler’ ve buna sebep olmayı yahut seyirci kalmayı seçen halk… Tiyatro yazınının en önemli isimlerinden Arthur Miller’ın, 1952’de gerçek olaylardan yola çıkarak yazdığı bu ölümsüz eser; ilk kez Şehir Tiyatrosu’ndan seyircilerini selamlıyor.

Cadı Kazanı

Khôra (*) oyunu, bu dünyanın ve özellikle bu coğrafyanın sanatçıları olarak güncel meseleleri ve reel politiği, bireysel ve sanatçı sorunlarını da odağa alarak, “biz şimdi bu koşullar altında nerede duruyoruz?” sorusunu sormaya çalışmaktadır. Sonuçta yaratılmak istenen, seyircinin zihninde yeni sorular ile performanstan ayrılmasıdır. 
{Bir ülkede birlikte yaşamak ne demek? Biz olabilmek ne demek? Bir yeri sahiplenmek ne demek? Bu ülkede sanatçı olmak ne demek? Bir yeri sevmek ne demek? Bir yer ne zaman bizim evimiz olur? Ya da bir eve ihtiyacımız var mı? Bu sorulardan yola çıkarak bedende ve sahnede bir arayışa girdik. Ve aynı zamanda bu ülkeye 
karşı hissettiğimiz güzel duyguları savunamadığımızı düşündüğümüzden, bu hislerin karşılıklarının ve görünümlerinin neler olduğunu araştırdık. 
Khôra oyunu; beden, ses ve metin kullanarak devised yöntemiyle üretilmiş bir oyundur. 
*Khôra: Her türlü karşıtlığı bir araya getiren fakat aynı zamanda birbirlerine geçip karışmalarını engelleyen bir alandır.