Ece Bağcı

Hayali tıpkı bir korsan gibi maceralı denizlere yelken açmak olan yedi yaşındaki Deniz’in o geceki yolculuğu annesinin anlattığı bir masal ile başlar. Deniz masalın sonunda ‘’sonsuz bir mutluluğun’’ ihtimalini sorgularken onu tıpkı bir hazine gibi denizin derinliklerinde bulmanın heyecanıyla baş başa kalır. ‘’Nerede acaba bu mutluluk? Denizin derinliklerinde mi saklı? Hatta belki de uzaya çıkmış yıldızların arasından bize bakıyordur?’’ Deniz uyumak için karanlık odada yalnız bırakıldığında duygularını temsil eden figürler birer birer belirmeye başlar. Şaşkınlık ona hayatın renklerini ve merakın gücünü gösterirken, korku cesaretin kapısını aralar, öfke kendini ifade etmenin anlamını öğretir. Mutluluk ise çok oyunbazdır, biz tam onu yakaladık derken gider başka bir yere saklanır, saklandığı yerden bize göz kırpar. Her bir duygu, kendi önemini anlatırken Deniz’e rehberlik eder; böylece Deniz, hem duygularını daha yakından tanır hem de kendini keşfetmenin büyülü bir yolculuğuna çıkar. Cesaretini toparlar, öfkesini dizginler, korkusunu sahiplenir, üzüntüsünden alır gücünü

Önüm Arkam Duygularım Sobe

“Troyalı Kadınlar”, Antik Çağ’dan bugüne savaşlarda, sınırlarda, mülteci olarak ya da kendi ülkesinde özgürlüğünü, kadınlığını, sevdiklerini, değerlerini, vatanlarını savunan kadınların tragedyası. 
 
“Troyalı Kadınlar” bir tragedya, insanoğlunun kendinden üstün güçlerle mücadelesini anlatan bir tragedya. Ve tragedyanın doğası gereği mutsuz sonla bitiyor.Ama bu mutsuz son, insanın kendi değerleri için mücadelesini içinde barındırdığından, seyircide değişimin mümkün olduğu duygusunu ve düşüncesini yeşertiyor.Antik Çağ’dan bugüne tragedyanın ödevi de bu. İnsana ve insani değerlere vurgu yaparak, bu değerler için savaşma cesaretini vermek.Bu cesarete bir oyunla katkıda bulunabildiysek ne mutlu bize…… "

Troyalı Kadınlar

Ako ağır başlı ve bilge; Yelko ise rahat ve umursamaz... 
 
Bu iki zaman işçisi zamanın durmasını koşarak engeller. Akrep yavaş koşar, yelkovan ise daha hızlı... 
 
Günün birinde saat bozulur. Ako ile Yelko koşamaz olur. Zaman durur, dünya da onunla birlikte. Saati hızlıca tamir etmeye çalışırlar ama beceremez; vazgeçerler. 
 
Bu yüzden artık dünyanın bir tarafında hep güneş, bir tarafında da hep ay vardır… 
 
Dünyanın sesi kesilir. Kötülükler sessizliğe bürünür. Kimsenin hakkı yenmez, kimse savaşmaz, çocuklar üzülmez ve kimse kimseyi öldürmez olur. 
 
Yelko sessizliği savunurken, Ako ise insanlara bir hak daha vermekten yana olur. 
 
Sonunda Ako, Yelko’yu razı eder ve zamanın tamiri başlar…