Gül Doğa Selvi

30 metrelik dev bir yumurta Üsküdar’dan başlıyor Bekir şefi kovalamaya! O sıra dostlarıyla zaferini kutlayan Beyefendi siparişini bekliyor… İçerisi gittikçe ısınıyor! Cehenneme dönüyor… Duvarlar eriyorken, bina sallanmakta. 
 
Fiiiiiiıuuvvv! 
 
Tüm bunların ortasında ise pişirmek zorunda kalacağı yumurtayla birlikte fokurdayan Bekir… Bıçak olan şefler, kafasını kuma gömmüş kuşlar ve tabii ki Kurt Cobain! Hepsi pişmekte. Hepsi soslandı. Çiiiiiinnnn! Artık hepsi servise hazır! 
 
Fiuuuuuvvvvv! 
 
Kader aileden gelen bir miras mıdır? Doğduktan sonra küçülebilir mi insan? Sonsuz bir uyku insanı dinlendirir mi? Hiç kafanızı kaybettiniz mi? İnsan hiç tanımadığı bir kişiye benzer mi? Balıklar da satranç oynar mı? 
 
Düdüklü tencerenin ateşi nasıl kontrol edilir? 
 
Fiiiiiiiiiuuuuuuuuuuvvvvvvvv!!!! 
 
Zaman geçiyor… 
Beyefendi yumurtasını bekliyor. 
Bekir? Yumurta hazır mı?

Kısık Ateşte Düdüklü Tencere

Bu sevimli gezegene adım atmış herkes ortak bir kaderi paylaşıyor. Her gün, her 
saat, hiç durmadan, her kulvarda yapılan sonsuz bir yolculuğa doğuyoruz. Her şey 
bizim üstümüze kalmış sanki, herkesten biz sorumluyuz. Başarmayı, bir şeylerin 
geçmesini, daha iyi, daha başka, daha daha… olmasını bekliyoruz. Çabalıyoruz. 
Çabaladığımızı sanıyoruz. En azından çabaladığımızı göstermeye çalışıyoruz, en 
azından… Uğraşıyoruz, dert ediyoruz. Bu uğraşlar ve dertler bizi nereye götürüyor, 
 
sonuçlar ne kadar değişiyor bilinmez. 
 
İnsan kardeşini seçemiyor. İnsan neyini seçebiliyor ki? Kendini seçebiliyor mu? 
Hayatta sadece elimizde olmayan şeylere mi katlanıyoruz? Peki elimizde olanların 
hepsini biz mi seçtik? Onlardan razı mıyız? Samuel Beckett 20. Yüzyılın ortasında 
Estragon ve Vladimir’e hiç gelmeyen dostları Godot’yu bekleterek belki de insanlığın 
büyük sorusuna tercüman oldu; ne oluyor burada? Biz kimi ne için bekliyoruz bu 
hayatta? Hayatımızın her döneminde muhakkak bu sorunun cevabı değişecektir, fakat soru şimdilik baki. 
 
Samuel Beckett’in “Godot’yu Beklerken” oyunundan esinlenilmiştir.

Estragon Şapkasını Lucky'ninkinin Yerine Giyer ve Lucky'nin Şapkasını Vladimir'e Uzatır

Aşağıdaki Pencere’de bir yazar ile yarattığı kadın karakter arasındaki gerilimi izliyoruz. Ferda yazarlık yapan genç bir kadındır. Yazdığı oyunun sahnelenebilmesi için oyunu ve oyunun ana karakteri olan Feza’yı değiştirmeye karar verir. Ancak bu sansürün karşısında duracak Feza, yaradılışına özgü cin fikirleriyle hikâyenin seyrini umulmadık şekilde değiştirecektir. Sıradan bir bodrum katında Ferda giderek Feza’ya dönüşür ve hiç de yalnız değillerdir... 
 
N’olcak Bu Yusuf Umut’un Hali ve Herkes Kocama Benziyor oyunlarının çok sevilen yazarı Alis Çalışkan’ın kaleminden binbir endişeyle dolu hayatlarımıza iğneleyici bir bakış sunan bu oyunun rejisini; İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nin 30 maddesi üzerine 30 farklı yazarın kaleme aldığı Birileri ve festivalin 2023 seçkisinin en özel projelerinden biri olan Büyük Zarifi Apartmanı’nın yönetmeni İlyas Özçakır üstleniyor.