Efe Yeşilay

<p>Hani bazı yazılmış oyunlar vardır, her devrin oyunudur ve evrenseldir. Her zaman insanlığa söyleyecek birçok önemli sözü vardır. İşte böylesine değerli ve ustaca kaleme alınmış bir oyun “Müfettiş”. Oyunda, yüzyıllardır bürokraside bitmeyen yozlaşmış kirli ilişkiler, sahtekârlıklar ve insanların ikiyüzlülüğü, dönemin sosyal ve toplumsal konularını içerisinde, çok iyi bir mizahi bir üslupla anlatılıyor.<br />
   Oyunun konusu; “Yönettiği kente kılık değiştirmiş bir müfettiş geleceğini öğrenen Kaymakam, bütün bürokratlarını toplayıp müfettişin en iyi biçimde ağırlanması talimatını verir. Yöneticiler, ne yapacaklarını şaşırmıştır; birkaç gündür kasabada bulunan iyi giyimli Hlestekov'u beklenen müfettiş zannederler. Oysa Hlestakov müfettiş değil, zengin bir toprak ağasının oğludur. Kumar oynayıp harçlığını çarçur ettiğinden parasız kalmıştır ve bir handa uşağı Osip ile birlikte kalmaktadır. Hlestakov, onu müfettiş sanan belediye başkanının ziyareti üzerine durumdan yararlanır. Kendisine sunulan ikramları kabul eder ve işi, halkın şikâyetlerini dinlemeye, çözüm getireceği umudu yaratıp rüşvet almaya kadar vardırır. Uşağının uyarması üzerine gerçek anlaşılmadan kenti terk etme hazırlıklarına girişen sahte müfettiş olanı biteni bir mektupla Petersburg’daki gazeteci arkadaşına aktarır. Mektubu alan posta müdürü, müfettişin sahte olduğunu öğrenir. Kasaba yöneticileri aldatıldıklarını anladıkları sırada kasabaya gerçek müfettiş gelir.”<br />
      Oyun kadar çok şey gösteriyor ki bize ve öyle büyük bir ders veriyor ki insanlığa…</p>