Şevket Süha Tezel

Geçmişten bugüne tüm kadınların ortak yazgısı, anneden kıza aktarılan görünmez bir miras… 
Toplumun dışına itilen, köklerinden koparılan ve yalnızlığa mahkûm edilen bir kadının direnişi sahnede hayat buluyor. 
Medea mitine çağdaş bir yorum getiren bu hikâye, büyüler, lanetler, hayaletler ve kadim söylencelerle örülmüş mistik bir dünyanın kapılarını aralıyor. Hester, bir cadı ya da büyücü olarak damgalanan; geçmişin hayaletleriyle yaşayanların arasında sıkışıp kalan, anlaşılmayan bir ruh. Bataklık onun belleği, ataerkil düzende hiçbir yere ait olamadığı arafı. 
Bu dünya yalnızca bireysel bir hikâyeyi değil; toprak aidiyeti, annelik, ihanete uğrama, terk edilme ve ötekileştirilme gibi evrensel temaları da görünür kılıyor. Sessizce aktarılan miraslar, görmezden gelinen bilgeliğin sesi ve yok sayılan kadınların ortak hafızası sahnede hayat buluyor. 
Oyun, iyi ve kötü arasında sıkışmış bir dünya kurmuyor; aksine çatışmaların, etik sınırların ve hükmetme ilişkilerinin sorgulandığı bir alan yaratıyor. Hepimizi içine çeken bir bataklık var. 
Peki, tüm bu düzenin içinde var olmak mümkün mü? 
 
“Ben Kediler Bataklığı’nda doğdum ve Kediler Bataklığı’nda öleceğim. 
Bu yerde sizin kadar benim de yaşama hakkım var…”