Ali Gökmen Altuğ

1924 yılı… Sovyet Rusya’nın karanlık atmosferinde, toplumsal düzenin ve bürokrasinin içine sıkışmış Profesör Preobrajenski insan beyni ve gençleşme üzerine çalışmaktadır. Ona dünya çapında şöhret kazandıran, insanların gençleşmesini sağlayan bir teknik geliştirmiştir. Beyin araştırmaları sürecinde yeni bir deney yapmayı tasarlar. Sokak köpeği Şarik’e zor bir ameliyatla bir insandan alınan hipofiz ve testisleri nakleder. 
 
Fakat ameliyattan sonra beklenmedik değişimler baş gösterir, Şarik insana dönüşmeye başlar. Bu değişim Profesör Preobrajenski’nin evinin kurallarını altüst edecektir. 
 
Köpek Kalbi, toplum mühendisliği, çürümüş bürokrasi ve sınıf savaşlarıyla toplumsal barışı yitirmiş bir halk üzerinden, insanı insan yapan şey nedir sorusunu soruyor.

Köpek Kalbi

Mefisto, Nazi Almanyasında yaşanmış en keskin çelişkilerden birini konu edinen bir yapıt. Oyun, 1923-1934 yılları arasında Almanya'da (Berlin-Hamburg) geçer. Mesleki tutku uğruna kişiliğini, bir zamanlar baş düşmanı olduğu ideolojiye, nazizme satan bir tiyatro sanatçısının gerçek yaşam öyküsü. Hendrik Höfgen (Güstaf Gründgens 1899-1963) kişiliğinde, Mefisto rolünü oynarken, gerçek yaşamda Faust karakterini seçen bir sanatçı ve dönemin trajik serüveni gözler önüne serilir. Klaus Mann'ın aynı adlı romanından Ariane Mnouchkine'in uyarladığı oyunda zorbaya hizmet etmemeyi seçen ve alternatif üretemese bile yoksunluklarda, sürgünlerde, işkencelerde, ölümlerde özgürleşen bireyler ve faşizmin uygulamaları sergilenir. Mefisto'da çok yetenekli bir oyuncu ve yönetmenin yaşamı aktarılırken, sanatçının kendine ve yaşadığı topluma karşı sorumluluğu tartışılır. Tiyatro sanatının gücü ve yetenek gibi kavramların kullanılması sorgulanır. Klaus Mannın aynı adlı romanından Ariane Mnouchkinein uyarladığı oyunda zorbaya hizmet etmemeyi seçen ve alternatif üretemese bile yoksunluklarda, sürgünlerde, işkencelerde, ölümlerde özgürleşen bireyler ve faşizmin uygulamaları sergilenir. Mefistoda çok yetenekli bir oyuncu ve yönetmenin yaşamı aktarılırken, sanatçının kendine ve yaşadığı topluma karşı sorumluluğu tartışılır. Tiyatro sanatının gücü ve yetenek gibi kavramların kullanılması sorgulanır.