Dilfuza Rozyyeva

“…Ben sizin sayenizde okumaya başladım, tiyatroyu sevdirdiniz bana, yaşamayı sizinle öğrendim…” 
 
Makar Alekseyeviç ve büyük aşkı aynı zamanda da akrabası Varvara Alekseyevna , Petersburg’un soğuk ama bir o kadar da kasvetli havasında mektuplaşmaya başlarlar. Dedikodularının yayılmalarından korkmaları sebebiyle birbirlerini çok az görürler. Varvara, henüz 17’sinde genç bir kız iken Makar ondan yaşça büyüktür fakat bu Makar’ın karşılıksız aşkına engel olamaz. Varvara, küçük yaşına rağmen oldukça büyük acılar yaşamış ve Makar’ın babacan sevgisine sığınmıştır. Makar ise çok yoksul bir memurdur. Karşılıklı pencerelerinden birbirlerine aylarca mektup yollarlar. Günler ayları, aylar mevsimleri kovalar ve onlarca mektup yazarlar birbirlerine… İşte bu aşk dolu ve bir o kadar da yüreğimizi sızlatacak hikayeye tanık oluyoruz.

İnsancıklar

Oyun Rusça olarak sahnelenecektir. 
 
Моноспектакль 
«Если во всей губернии есть что-нибудь интересное, даже замечательное, так это только наш вишнёвый сад.» 
«О, мой милый, мой нежный, прекрасный сад!.. Моя жизнь, моя молодость, моё счастье—прощай!..» 
Спектакль о смене эпох — перемене, отзывающейся болью в каждом сердце. 
Любовь Андреевна страстно любит вишнёвый сад, с которым связаны её тёплые воспоминания о детстве и юности. 
Раневская — обедневшая аристократка, многие годы прожившая в Париже. Она вынуждена вернуться в Россию и продать родовое имение вместе с вишнёвым садом из-за долгов. 
Лопахин, сын бывшего крепостного, работает в этом доме, трудится не покладая рук и становится богатым купцом. Он предлагает разбить землю на дачные участки и сдавать их в аренду. 
Любовь Андреевна потрясена: она не может представить, как можно вырубить вишнёвый сад — место, где прошла её молодость, — и превратить родовое имение в дачную аренду. 
Лопахин продолжает настаивать на своём предложении, но его даже не слушают. 
В финале вишнёвый сад всё же продаётся, и новым владельцем становится… Лопахин. 
Душевные потрясения, внутренние противоречия, разобщённость, бессмысленность жизни — всё это испытывают герои… 
Дильфуза ставит моноспектакль по пьесе «Вишнёвый сад», написанной Чеховым как комедия, но вошедшей в мировую театральную литературу как трагическая драма. 
 
*** 
Автор: Антон Павлович Чехов 
Режиссёр Актер, Режиссёр: Дильфуза Розыева 
Художник по костюмам: Парвиз Ахметов 
Музыкальное оформление: Мустафа Кайгусуз 
Дизайн Афиши: Рабия Генчер 
 
*** 
"Bütün ilde ilginç, hatta dikkat çekici bir şey varsa, o da kiraz bahçemizdir." 
"Ah canım, benim narin, güzel meyve bahçem! Hayatım, gençliğim, mutluluğum - elveda!" 
Değişen çağlar hakkında bir oyun - her kalbe acı getiren bir değişim. 
Lyubov Andreyevna, çocukluğunun ve gençliğinin sıcak anılarını uyandıran kiraz bahçesini tutkuyla sever. 
Ranevskaya, uzun yıllar Paris'te yaşamış yoksul bir aristokrattır. Borçları nedeniyle Rusya'ya dönüp kiraz bahçesiyle birlikte aile arazisini de satmak zorunda kalır. 
Eski bir köylünün oğlu olan Lopakhin, bu evde yorulmadan çalışarak zengin bir tüccar olur. Araziyi yazlık evlere bölüp kiralamayı teklif eder. 
Lyubov Andreyevna şok olur: Gençliğini geçirdiği kiraz bahçesini kesip aile arazisini bir tatil evine dönüştürmeyi hayal bile edemez. Lopakhin teklifinde ısrar etmeye devam eder, ama onlar dinlemezler bile. 
Sonunda kiraz bahçesi satılır ve yeni sahibi... Lopakhin olur. 
Duygusal çalkantılar, iç çatışmalar, yalnızlık, hayatın anlamsızlığı - tüm bunlar karakterlerin deneyimleridir... 
Dilfuza, Çehov'un komedi olarak yazdığı ancak dünya tiyatro literatürüne trajik bir drama olarak giren "Kiraz Bahçesi" oyunundan uyarlanan tek kişilik bir gösteri sahneler.

Vişne Bahçesi

Mektupla yazılmış bir itirafın hikayesi… 
 
Bu hikaye, asil ama yıkılmış bir aileden gelen ve genç bir çocuk olan Félix de Vandenesse'nin hikayesi. 
 
Oldukça üzücü bir çocukluktan sonra öğrenimi için Paris'e giden, ancak Birinci İmparatorluğun olaylarından dolayı kaçmak zorunda kalan Felix, kendini bir kez daha doğduğu yer olan Tours’da, anne ve babasının yanında bulur. Tours'da Angoulême Dükü onuruna verilen balo sırasında tanımadığı bir kadına aşık olur. Tüm bu sevgi ve hissettiği duygular onu hasta olma noktasına kadar garip bir duruma sokar ve bu yüzden annesi onu şehirden uzaklara, kırsala, temiz hava alması ve kendisi ile ilgilenmesi için uzaklaştırır. Kırsallarda yürürken, muhteşem güzellikteki o evi bulur; o kadar güzeldir ki, aşık olduğu kadının burada yaşayıp yaşamayacağı merakı başlar. Meğerse “aşk halinin” sebebi olan Madam de Mortsauf'la tanışma fırsatı bulur. İşte; o muhteşem vadinin zambağı. Château de Clochegourde'da yaşayan Kont ve Kontes ile yavaş yavaş dostluk bağları kuran Felix, her ne kadar mükemmel ve uyumlu bir yaşam sürdüklerini düşünüp inansa bile, gerçekte, hastalıklardan ve birbirlerine karşı duydukları sessizlikten dolayı acı çeken ve mutlu olmayan insanlardı. Ancak Kontes, Felix'te üzüntülerini, acılarını anlatacak gerçek bir omuz bulacak ve sonunda hiç beklemediği acıları yaşayacaktır. 
 
Bu hikaye, Félix de Vandenesse’nin, nişanlısı Natalie'ye yazdığı uzun bir mektupla mutsuz çocukluğunu ve erdemli Madam de Mortsauf'a duyduğu sevgiye tanık olacağız.