Bu, bir Boğaziçi semtinde yaşayan, orta kazançlı ya da yoksul, ama hep ümitli, birbirini seven, öfkelerde ve kavgalarda bile ölçülü insanların hikâyesidir.  Ufacıkken, annesiyle-babasının ayrılarak terk ettikleri, yetimhanede büyümüş, namuslu, altın kalpli, yakışıklı. Şofben, musluk, ısıtıcı, bisiklet tamircisi Arif’le… Ölesiye sevdiği üniversiteli ve varlıklı bir ailenin kızı Leyla’nın hikâyesidir. Ailesi Leyla’yı vermeyecek. Leyla da evini ve semtini terk ederek, kayıplara karışacaktır.  Bu, Arif arkadaşımıza ümitsizce âşık öbür kızın. Güzel, tertemiz, sevgi dolu Müyesser’in de hikâyesidir. Müyesser’in annesi dul, iyi ahlaklı, çok sevimli, şeker (Kınaçiçeği) Şaziye’nin. Seyyar köfte-piyazcı Laz Temel’in. Eski ünlü şarkıcı Handan Akses’le, yaşlı aşığı Udi Şadi Bey’in. Lokantacı Rıfkı’yla, manav Adil’in, tornacı Bekir babanın ve... Yetimler yurdu müdiresi Zümrüt anne ile, karşı semtin belalısı Cafer’in... Ve de Müyesser’e âşık kuruyemişçi-kurukahveci Sabri’nin de hikâyesidir.

Hicran Sokağı

Ersin Balkan bir yüksek okulda öğretim görevlisi olarak çalışmaktadır. Ersin Beyin hamile karısı tinerci çocuklar tarafından öldürülür. Bunun üzerine çevresinde çok başarılı ve saygın bir insan olarak tanınan Ersin Bey, tinerci çocukların madde bağımlılıklarından kurtulmaları ve de topluma kazandırılmaları için eğitim merkezi kurmak ister. 360 milyon lira maaşla bunu yapamayacağını anlayan Ersin Bey şarkıcı olur ve çok iyi para kazanır. Villalar, arabalar, filmler, klipler derken şarkıcı Abuzer Kadayıf olarak gördüğü büyük ilgi başının mafya ile belaya girmesine neden olur.