Egemen 30’lu yaşlarını aşmış, bir reklam ajansında ofis boy olarak çalışan ve ilerleyen yaşına rağmen annesi Gülseren ile aynı evde yaşamak zorunda olan genç bir adamdır. Gülseren içinse hayattaki tek varoluş nedenidir Egemen.Gençliğinde yaşadığı travmaların etkisiyle kendini ev yaşamına hapsetmiş ve hayatla bağlarını koparmıştır. Oğlunu ondan ayıracak olan herhangi bir düşünce bile onu ciddi bir çılgınlık nöbetine girmesi için yeterlidir. Egemen’in tüm hayatını geçirdiği bu cehennemden uzaklaşarak, normal bir hayata yaklaştığı tek yerse, çalıştığı reklam şirketidir. Öte yandan patronu Umay’a duyduğu ilgi annesi Gülseren’in krizlerini tetiklemektedir. Karanlıktakiler, orta sınıf ahlakının yargısıyla hayatı biçimlenmiş bir anne ve cehenneminde annesiyle beraber yaşamak zorunda kalan genç bir adamın, zaman zaman ürküten, zaman zaman gerilimli ve biraz da komik hikâyesi.

Karanlıktakiler

Herhangi bir akşam, herhangi bir mekan, herhangi genç bir evli çift. Her şey çok normal başlar, çiftimiz J ve M akşam yemeğinde başka bir çifti ağırlayacaklardır. K ve D. misafirler gelir, hediye verilir, salona oturulur ve sohbet başlar - ondan bundan konuşurlar. Ancak yavaş yavaş farkederiz ki, karakterlerin yaşadığı bu evrende çok tuhaf öğeler vardır: sanatla ilgili her şey yasaklanmıştır, kibir ve nefret dolu sözler normal kabul edilmektedir ve kapı komşularının polisler tarafından aniden öldürülmesi hiç kimseyi şaşırtmaz. Yemeğe oturulur ve psikolojik gerginlik artmaya başlar; anlarız ki bu dört insan arasında ne dostluk ne de sevgi vardır. Sanki her duygu, söz ve davranış yüzeyseldir, önemli olan sadece iki şey vardır: haz ve tüketim. Ama belki, bu akşam bu korkunç evde, bazı şeyler derinden sarsılacaktır; çünkü J masadaki diğer herkesi ilgilendiren şok edici bir sır saklamaktadır…