1961'de, 60 yaşındaki taksi şoförü Kempton Bunton, Goya'nın Wellington Dükü Portresi’ni Londra Ulusal Galeri'den çalar. Bu, Galeri tarihindeki ilk (ve tek) hırsızlıktır. Kempton, hükümetin yaşlılara ücretsiz televizyon sağlamayı kabul etmesi şartıyla tabloyu iade edeceğini söyleyen fidye notları gönderir. Sonrasında olanlar efsane haline gelir. 50 yıl sonra hikayenin tamamı ortaya çıkar - Kempton bir yalanlar ağı örmüştür. Tek gerçek, dünyayı değiştirmeye ve evliliğini kurtarmaya kararlı olan iyi bir adam olmasıdır.

Wellington Dükü

8 Mayıs 1945 tarihi, Zafer Günü olara kutlanmaktadıt. II. Dünya Savaşı’nın resmen sona erdiği gübüb ertesinde yapılan bu büyük kutlama sayesinde, altı yıllık çetin bir mücadele sonlanmış ve artık insanlarım geleceğe umutla bakmayı istedikleri bir dönem başlamıştır. Zafer Günü Kutlamaları ile birlikte, geçmişteki tüm tatsızlıklar geçmişte kalacaktır.  Elbette bütün bu süreçten etkilenen iki isim daha vardır; Prenses Elizabeth ve Prenses Margaret.. Kekemeliğiyle nam salmış olan Kral George ve Kraliçe Elizabeth, kutlamaların başkayacağı gece, kızlarını yanlarında görmek isterler. Fakat bu gece Prenses Elizabeth için, sokaktaki insanların arasına karışabilmek için de son şanstır. Tahtın varisi olan Elizabeth ve Margaret ebeveynlerini ikna ederek kutlamalara katılırlar. Fakat bu oldukça eğlenceli bir maceranın ve her ikisinin de o zamana kadar yaşamamış olduğu duyguların yaşanacağı ilginç bir geceye kapı açacaktır.