Güney ömrünün on yılını cezaevlerinde geçirip, 1981 yılında Isparta Yarı Açık Cezaevi'nden kaçarak, hayatının son yıllarını geçireceği Paris'e gitti. Güney’in, Fransa’da bir sinemacı olarak gördüğü değer, 1982 Cannes Film Festivali’nde, ‘’Yol’’ filmine Altın Palmiye’yi getirdi. Belgesel, Fransa ve Türkiye arasında Yılmaz Güney vasıtasıyla bir köprü inşa ederek Paris’te Güney’in izini sürerken, "Duvar" filminin çekim sürecini, Güney'in siyasi mücadelesi ve sineması ekseninde etkilediği hayatları ve 12 Eylül sonrası ülkesini terk etmek zorunda kalan, Fransa'ya göçmen olarak gelmiş, Güney'in çevresinde yer almış, dostları ve çalışma arkadaşlarının hikayelerine, bu serüven içinde yolları bir biçimde kesişmiş olan sürgün insanlarının yaşam öykülerine de ışık tutuyor.