Efsane maçlara sahne olan ve İtalya’da yapılan 1990 Dünya Kupası soluksuz devam ederken, polis bir gece nehirden çıkarttığı arabada ölü birini bulur ve soruşturma başlatır. O sırada sinema dünyasında ise farklı bir hareketlilik yaşanmaktadır. Luciano, Antonino ve Eugenia adında birbiriyle anlaşamayan üç senarist önemli bir yarışmaya katılırlar. Üçü de yapımcı Saponaro’yla birlikte filmleri için yönetmen ve oyuncu kovalarlarken, Federico Fellini dahil İtalyan sinemasından birçok efsane ismiyle karşılaşırlar. Ancak yapımcının çevirdiği dolaplar yüzünden başlarına hiç beklenmedik olaylar gelir ve sonunda kendilerini karakolda bulurlar. Peki bu ölü bedenin sırrı çözülebilecek midir? Bu üç senaristten biri ya da hepsi bu olaya karışmış olabilir mi?

Büyülü Geceler

Albertine is the most controversial character of Recherche du temps perdu, the most mentioned yet the one we know the least about: we do not know where she comes from, what she does for a living, where she ends up… and even when she dies, we wonder if she ever existed at all. Several critics saw in Albertine Proust’s driver Alfred Agostinelli, a young Italian with whom Proust had been madly in love. The novel and Proust’s life become the excuse for a contemporary love story – where Marcel, Albertine and Alfred hide, bluff, swap genders and roles, experiencing love as an eternal question, aware that the heart of things cannot be captured, but only glimpsed at.