Bir kardiyolog emekliliğe sevk edilir, ancak işi olmadan kendini kayıp hisseder. Pratisyen hekim olarak çalışmak üzere memleketine döner. Bu onun çilesinin başlangıcıdır: sonunda onu dizlerinin üzerine çöktüren çiğ gerçeklikle yüzleşir. Ama son sözü müzik söyler.