Miranda Otto Avustralyalı bir aktris. Otto, aktör Barry Otto ve Lindsay Otto'nun kızı ve aktris Gracie Otto'nun üvey kız kardeşidir. Oyunculuk kariyerine 1986 yılında 18 yaşındayken başladı ve çeşitli bağımsız ve büyük stüdyo filmlerinde rol aldı. Otto ilk büyük filmini Emma's War (1987) ile yaptı ve bu filmde İkinci Dünya Savaşı sırasında Avustralya'nın çalılık ülkesine taşınan bir genci canlandırdı. On yıl boyunca Avustralya filmlerinde eleştirmenlerce beğenilen rollerin ardından Otto, İnce kırmızı şapka (1998) ve Gizli Gerçek (2000) filmlerinde yardımcı rollerde göründükten sonra 1990'larda Hollywood'un dikkatini çekti. Peter Jackson'ın The Lord of the Rings film serisinin ikinci ve üçüncü bölümlerinde Éowyn'i canlandırdı.1991 yılında mezuniyet sonrası ilk film rolü olan The Girl Who Came Late (1992) filmindeki Nell Tiscowitz rolü, onu Avustralya film endüstrisinin ve genel halkın dikkatini çeken çığır açan rolü oldu. Kathy Mueller'in yönettiği filmde, atlarla iletişim kurabilen genç bir kadını canlandırdı. Bu rol Otto'ya ertesi yıl Avustralya Film Enstitüsü'nde En İyi Kadın Oyuncu dalında ilk adaylığını kazandırdı.Otto'nun bir sonraki rolü, Avustralyalı bir ailenin üyeleri arasındaki karmaşık ilişkileri anlatan The Last Days of Chez Nous (1992) filmiydi. Film Otto'ya bu kez En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dalında ikinci Avustralya Film Enstitüsü adaylığını kazandırdı.1993 yılında Otto, yazar Bob Ellis'in 1960'lardaki anılarına dayanan cinsel açıdan kışkırtıcı komedi filmi The Nostradamus Kid'de (1993) Noah Taylor'la birlikte rol aldı. Otto bu filme ilgi duydu çünkü o döneme ve o dönemden çıkan insanlara hayranlık duyuyordu.1995'te bağımsız bir film olan Sex Is a Four Letter Word'de (1995) küçük bir rol aldı. 1995'te seçmelere girdiği rolleri alamayınca kariyer seçiminden şüphe etmeye başladı. Neredeyse bir yıl boyunca Newcastle'daki evine kaçtı ve bu süre zarfında annesinin evini boyadı. 1996 yılında yönetmen Shirley Barrett, Otto'ya Love Serenade (1996) filminde utangaç bir garson rolünü verdi. Brisbane'li ünlü bir DJ'in dikkatini çekmek için ablası Vicki-Ann ile rekabet eden yalnız bir genç kadın olan Dimity Hurley'i canlandırdı. 1997 yapımı The Well (1997) ve Doing Time for Patsy Cline (1997) filmlerinde rol aldı. Otto, The Well filminin senaryosunu aldığında, rolü alamayacağı korkusuyla okumayı reddetti. Otto, o sırada 30 yaşında olduğu için 18 yaşında olması gereken Katherine rolünü inandırıcı bir şekilde oynayamayacağına inanıyordu. Samantha Lang tarafından yönetilen filmde Otto, yalnız ve yaşlı bir kadınla klostrofobik bir ilişki yaşayan bir genci canlandırdı. The Well karışık eleştiriler aldı; eleştirmen Paul Fisher Otto'nun performansının "inandırıcı" olmadığını çünkü "hakkında çok az şey açıklanan tekrarlayan bir karakteri daha canlandırdığını" yazarken, Louise Keller Otto'nun "şimdiye kadarki en iyi ekran performansını sergilediğini" belirtti; Otto bu filmle üçüncü Avustralya Film Enstitüsü adaylığını kazandı. Aynı yılın ilerleyen günlerinde, Doing Time for Patsy Cline adlı dramda Richard Roxburgh ile birlikte rol aldı. Düşük bütçeli Avustralya filmi Otto'nun country müzik standartlarını icra etmesini gerektiriyordu ve film eleştirmenlerinden de karışık eleştiriler aldı.The Well ve Doing Time for Patsy Cline'ın yayınlanmasından kısa bir süre sonra, dergiler ve diğer medya kuruluşları aktrisin profilini çıkarmaya hevesliydi. Otto 1997 yılında Doing Time for Patsy Cline'daki rol arkadaşı Richard Roxburgh ile çıkmaya başladı. Roxburgh ile olan ilişkisi onu o dönemde Avustralya magazin dergilerinin ve medyasının düzenli bir konusu haline getirdi ki bu da alışık olmadığı bir roldü.Otto'nun bir sonraki projesi romantik komedi Dead Letter Office (1998) oldu. Film, Otto'nun kısa bir süre görünen babası Barry ile ilk çalışmasıydı. James Bogle'ın yönettiği In the Winter Dark (1998) aynı yılın sonlarına doğru gösterime girdi. Otto, kısa süre önce erkek arkadaşı tarafından terk edilen hamile bir kadın olan Ronnie'yi canlandırdı. Film Avustralya'da eleştirel bir başarı elde etti ve Otto dördüncü Avustralya Film Enstitüsü Ödülü'ne aday gösterildi. The Thin Red Line'daki küçük rolü, 2001 yapımı ve Mart 2009'da İtalyan televizyonunda ilk kez yayınlanan düşük bütçeli İtalyan filmi La volpe a tre zampe'de (2004) Ruth rolünü oynadığı İtalya gibi Avustralya dışında başka filmlerde de rol almasına yol açtı.Otto'nun Hollywood'daki ilk rolü, 2000 yılında gerilim filmi What Lies Beneath'te Harrison Ford ve Michelle Pfeiffer ile birlikte oynadığı roldü. Gizemli bir kapı komşusu olan Mary Feur'u canlandırdı. Film karışık eleştirilerle karşılandı, ancak 291 milyon ABD doları hasılat yaparak uluslararası bir başarı elde etti. 2001 yılında komedi filmi İçgüdü'de (2001) bir doğa bilimciyi canlandırdı. İki yıl önce John Malkovich Olmak (1999) filmi için yaptığı seçmelerden etkilenen senarist Charlie Kaufman, Otto'nun seçmelere katılmasını ve filmin yönetmeni Michel Gondry ile tanışmasını sağladı. Human Nature hem ticari hem de eleştirel bir hayal kırıklığı oldu. 1986 yılında Sydney Theatre Company için sahnelenen The Bitter Tears of Petra Von Kant adlı oyunda ilk kez tiyatro sahnesine çıktı. Bunu 1980'lerin sonu ve 1990'ların başında Sydney Theatre Company için üç tiyatro yapımı daha izledi. 2002 yılında, A Doll's House'da Nora Helmer rolüyle sahnelere geri döndü ve müstakbel eşi Peter O'Brien ile karşılıklı oynadı. Otto'nun bu performansı ona 2003 Helpmann Ödülü adaylığı ve MO Award for "Best Female Actor in a Play" ödülünü kazandırdı. 2005 yılında oynadığı psikolojik gerilim filmi Boy Gets Girl'de New York'ta bir dergide çalışan gazeteci Theresa'yı canlandırdı. Otto, hamile olduğunu öğrenmeden günler önce projeye dahil oldu. Yönetmen Robyn Nevin, Otto'nun rol alabilmesi için yapımı Aralık 2004'ten Eylül 2005'e erteledi. Nevin, 2005 yılında Otto için özel olarak sipariş edilen bir oyunun ön prodüksiyonuna başladı.