Eski vodvilci, pratik zekasıyla sağlam bir ün kazanmıştı. şakacı ve hakaret ustası, sadece büyük Groucho Marx. Ünlü sunucular genellikle Vince'i lüks partilerinde şakalar yapması için kiralarlar, Misafirlere hakaret eder ve ardından kargaşa yaratırdı. O gibi isimlerle ağır aksanlı gazeteciler olarak poz verdiler. 'Timothy Glutzspiegel'. Şakalarının birçok kurbanı arasında Winston Churchill gibi aydınlar vardı, Charles Lindbergh, Henry Ford ve Norveç kutupları kaşif Roald Amundsen. Clark Gable, Roald Amundsen'in Joan Crawford tarafından verilen parti. Vince, Greta Garbo'yu "İyi Günaydın, Bayan Hepburn" ve 'ses uzmanı' Dr. Hoffman, yıldız Richard Barthelmess'e talimat verdi Texas Guinan'dan ses dersleri almak veya oyunculuğu bıraktı. New York'a yaptığı bir gezi sırasında Mae West, bir polis memuru kılığında ve şovunu kapatmakla tehdit etti. ('Diamond Lil') bazı müstehcen diyaloglarını kesmezse. Yıldız kabul ettiğinde, sahte müfettiş ona tüm oyunu yakmasını ve bir sonraki trenle şehir dışına çıkmasını emretti. Jack L. Warner bile bağışıklığı vardı, 'yabancı yapımcı' Barnett tarafından Roly-poly, bıyıklı, kel kafalı Barnett, film yapımının temellerini benzer oyunlar oynayarak isim yapmış olan babası Luke'un memleketi Pittsburgh'da otuz yıl boyunca insanlara eşek şakaları yaptı. Sonra Carnegie Teknoloji Enstitüsü'nde eğitim gören Vince hevesli amatör pilot, birkaç yıl posta uçağı uçurduktan sonra ilk sahne deneyimini "Earl Carroll's Vanities" 1926'da. Ertesi yıl Broadway'de "George White'ın Skandalları". Film Vince 1930'dan itibaren filmlerde ve televizyon programlarında genellikle komedi oyuncusu olarak yer aldı. televizyonda 45 yıllık bir kariyere sahip. En saygın erken dönem eserleri arasında rol aldığı Yüzü Damgalı Adam (1932), dilsiz bir kadın olarak gangster; The Big Cage (1933), Otuz Günlük Prenses (1934) ve mükemmel bir Runyonesque rolünde, Prenses O'Hara (1935). Daha sonra Yıllar geçtikçe Vince komedi imajından sık sık vazgeçti ve sayısız küçük rollerde, çoğu zaman bakımsız küçük adamlar, cenaze levazımatçıları olarak, kapıcılar, barmenler ve sarhoşlar kara filmlerden Katiller (1946) gibi, western filmlerine gibi Ölüm harbi (1952). Vince, halka açık son gösterilerinden birinde, kendine özgü markasını sergiledi Madison Square Garden'da yaptığı bir monologla mizahın vodvi̇l revüsü '1936'nın Büyük Gösterisi'. İrlandalı ünlü çağdaşı George Bernard Shaw ile zekâlarını (ve hakaretlerini) yarıştırma şansını hiç yakalayamamış olması onun için sonsuz bir pişmanlıktı.