20 Kasım Pazar günü Marcel Dalio'nun ölüm yıldönümüdür. 1983. Tesadüfi bir hayatın sonuydu. Onu tanıyorsun. O bir dünya vatandaşı. Israel Moshe Blauschild, 1900 yılında Paris'te doğdu, çok aranan bir karakter oyuncusu oldu. Sevimli ve hareketli yüzü Büyük anlamlı gözleriyle Avrupa'nın her yerinde tanınır hale geldi. O Jean Renoir'ın kendine özgü "Oyunun Kuralları" (Kocası ve Aşığı (1939)) ve "Büyük Yanılsama" (Harb Esirleri (1937)), tartışmasız tüm filmlerin en büyüğü. Doğru Fransız'ın kalbi, çok genç ve nefes kesici bir güzelle evlendi. Madeleine Lebeau. Von Stroheim ve Pierre Chenal ile çalıştı. Her şeye sahipti. Ama sonra Almanlar Polonya'yı ezdi, Belçika'ya girdi ve Paris'e doğru. Mümkün olan son ana kadar bekledi ve sonunda, Madeleine ile birlikte, top sesleri açıkça duyulurken, bir arabanın içinde kaçtı. Orleans'a ödünç araba ve sonra bir yük treniyle Bordeaux'ya ve Sonunda Portekiz'e. Lizbon'da, sahtekâr bir göçmen bürosuna rüşvet verdiler. ve gizlice Şili için iki vize verildi. Ama üzerinde Mexico City'ye vardıklarında, vizelerin rütbeli olduğu anlaşıldı. sahtecilik. Sınır dışı edilmekle karşı karşıya kalan Marcel ve Madeleine kendilerini hemen hemen her ülkeye siyasi sığınma başvurusunda bulunmak Batı yarımkürede. Kanada nihayet onları serbest bırakana kadar haftalar geçti geçici vizelerini alarak Montreal'e doğru yola çıktılar. Bu arada Fransa düşmüştü ve Almanlar Dalio'nun bazı tanıtım fotoğraflarını bulmuşlardı. Bir dizi posterler üretildi ve daha sonra şehir genelinde sergilendi "Tipik bir Yahudi" başlığıyla; böylece vatandaşlar daha kolay bir şekilde pişmanlık duymayan Yahudi olduğundan şüphelenilen herkesi ihbar etmek. Çılgınlık devam etti. Popüler bir film olan Entrée des artistes (1938) yeniden kurgulanmak üzere sipariş edildi. Dalio'nun sahneleri silinebilir ve Yahudi olmayan başka biriyle yeniden çekilebilir, Kısa bir süre sonra, film endüstrisindeki arkadaşları onları Hollywood'a geldi. Neredeyse beş parasız kalan Marcel, hemen işe koyuldu. bir dizi unutulmaz filmde rol aldı. Madeleine, çiçeği burnunda bir aktris. Charles Boyer için bir araç olan Sabah Olmasın (1941) filminde ironik bir şekilde rol aldı. bir göçmenin (Boyer) çabalarıyla yönlendirilen bir olay örgüsü ile Meksika'dan Birleşik Devletler'e geçmek için çaresizce. Ama gerçek Warner Brothers'da ironi bekliyordu. 1942'nin başlarında Jack L. Warner bir filmin yapımını yürütüyordu. "Everybody Comes to Rick" adlı tiyatro oyununda oynadı ama senaryosu yoktu. O ne oyuna gevşek bir şekilde dayanan tedavilerin bir karışımıydı ve iki önceki filmleri. Ama öngörülen bir vizyon tarihi ve bir taahhüdü vardı. dağıtımcılarına o zaman aralığı için bir film yapmalarını söyledi. Warner Brothers kanatlanmaya başladı. Çekimler senaryo ve küçük bir olay örgüsü olmadan başladı. Müdür oyuncular seçildi ve bir yönetmen işe alındı ancak yardımcı oyuncular için roller ve küçük oyuncular devam etti ve ilkbaharın başlarında Marcel Dalio ve Madeleine Lebeau sırasıyla bir krupiye ve bir kadın rolündeydi. erkek başrol için romantik bir ilişki. Deneyimli senaryo yazarları bir senaryo üretmek için işe alındı, bazen sayfalarca Bir gün diyalog, ertesi gün çekilecek sahneler için. Kimse bilmiyordu tam olarak nereye gideceğini ya da hikayenin nasıl sonuçlanacağını bilmiyordum. Hiç kimse sonundan emindi. Ve tabii ki bir klasik ürettiler, Belki de en iyi Amerikan filmi... Birden fazla türde, zengin bir senaryo ürettiler. karakterizasyonlar, gelişen olaylarla mükemmel bir uyum içinde Avrupa ve tepeden tırnağa yetenekle dolu. Oh, ve onlar değişti Casablanca (1942) filminin adıdır. O kadar iyi bilinir ki, uzun zamandır ezberlenmiş birçok diyalog satırı vardır argo deyimlere geçti. 'Paris'e her zaman sahip olacağız', 'Ben yanlış bilgilendirilmiş', 'İşte'sana bakıyor, çocuk', 'Şok oldum! Şok oldum! için Burada kumar oynandığını fark ettim! Güzel bir arkadaşlığın başlangıcı, 'Oh o da diğerleri gibi Bir parazit umurumda değil. Kesinti oranına itiraz ediyorum bir', 'Olağan şüphelileri toplayın' ve tabii ki ikonik 'Çal onu, Sam,' genellikle 'Tekrar çal, Sam,' olarak yanlış alıntılanır; Woody Allen filminin adı Madeleine Lebeau, Humphrey Bogart'ın boğulurken görülen terk edilmiş sevgilisi Yvonne'u canlandırıyor Filmin başlarında barda üzüntülerini paylaşan ve daha sonra intikam almak için Rick ve teselli bulmak için bir Alman subayının yanına gidiyor. kendinden nefret ediyor. Işıl ışıl. Ve Claude Rains imza cümlesini söylediğinde, 'Şok oldum! Şok oldum! için Krupiye Emil, burada kumar oynandığını fark etti, Marcel Dalio tarafından canlandırılan, rulet masasından yaklaşır ve şöyle der basitçe, 'Kazandıklarınız, efendim.' Bu lezzetli bir andır. Senaryo ironisi, bu filmdeki pek çok ironiden biri, ancak daha da fazlası Dalio'nun nereden geldiğini ve eşiyle birlikte nelere katlandığını bildiğim için Ne yazık ki, ertesi yıl ayrıldılar ve boşandılar, her ikisi de uzun süre başarılı kariyerler. Dalio bir daha evlenmedi. Kariyerinin sonlarına doğru, Mike Nichols'un belli belirsiz tanıdık bir Madde 22'de (1970) uzun ve dünyevi bir monoloğa yakın bir konuşma yapmak için yüzünü Dalio'ya döndü. Umutsuzca idealist genç bir Amerikalı ile karşı karşıya Pilot, Dalio yakın çekimde, pratik olmayan durumlarla karşılaşan pratik insanlar üzerine bir söylem sunar. ahlâksızlık karşısında çıkarcılığın erdemleri. Artık sarkmaya başlayan harika plastik yüz hatlarını kullanarak, bir sesle melankoli dolu yaşlı adam, genç adama ne olursa olsun Dünyada hangi 'büyük temalar' işleniyor olursa olsun, sonuçta çok az önemli olan hayatta kalmaktır.