Ortodoks Yahudi ailesi onun bir eğlence kariyerine sahip olmasına tamamen karşıydı. Ebeveynleri ve büyükanne ve büyükbabası onu henüz ergenlik çağındayken Tiyatro Loncası okulundan (New York) ayrılmaya zorladılar ve bu kariyer seçiminden vazgeçirmek için vasiyetlerini buna göre hazırlattılar.Columbia Üniversitesi'nde tiyatro okudu ve American Theatre Wing'e üye oldu.Mae 17 yaşındayken ve Güney Bronx'ta yaşarken, "Boop-Oop-A-Doop Queen" olarak bilinen popüler bir şarkıcı olan Helen Kane'e en çok benzeyen kızı bulmak için yerel bir yarışma kazandı. Hemen bir menajerle anlaştı ve vodvillerde sahne almaya başladı. Kendisini "Mae Questel - Kişilik Şarkılarının Kişilik Şarkıcısı" olarak tanıtarak Maurice Chevalier, Eddie Cantor, Fanny Brice, Marlene Dietrich, Mae West ve tabii ki Helen Kane gibi isimlerin vokal taklitlerini yaptı. Taklit yeteneği radyo programları için ördek, köpek, tavuk, baykuş, maymun, aslan ve bebek sesleri de sağladı.Betty Boop'un yaratıcısı Max Fleischer, Mae'nin "boop-oop-a-doop" rutinini yaptığını duydu ve 1931'de karakteri seslendirmesi için onu işe aldı. Karakter 1939'da emekliye ayrılana kadar 150'den fazla Betty Boop kısa animasyon filminde seslendirme yaptı. Depresyon döneminde "On The Good Ship Lollipop" kaydı 2 milyondan fazla sattı."En çok "Betty Boop" sesi olarak tanınsa da, Temel Reis çizgi filmlerindeki pek de ünlü olmayan "Olive Oyl" ve yeni yürümeye başlayan Swee'pea ve diğerlerinin de sesiydi. Temel Reis'i bir kez, Shape Ahoy (1945) adlı çizgi filmde seslendirdi, çünkü Jack Mercer İkinci Dünya Savaşı sırasında orduda görev yapıyordu. Çok yönlülüğü, komedi oyuncusu Zasu Pitts'e dayanan Olive Oyl'un titrek, gergin-Nellie sesini ve Mae West'e dayanan sarışın pazarlamacının derin, kendinden emin, çekici sesini sağladığı Never Kick a Woman (1936) adlı çizgi filmde muhtemelen daha iyi takdir edilmektedir.1968'de Indianapolis Şehri onu "Mae Questel Day" ile onurlandırdı. 1979'da eğlenceye olağanüstü katkılarından dolayı Troupers Ödülü'nü kazandı.