BBC radyosunda Agatha Christie'nin bıyık buran dedektifi Hercule Poirot rolüyle tanınsa da John Moffatt, kusursuz bir zevke ve yiğitliğe sahip, yıkıcı derecede klinik ve klasik bir sahne oyuncusuydu. Geriye dönüş gibi görünüyordu, ancak bugün onun zırh kaplı tekniğine, Restorasyon'dan Rattigan'a uzanan komik üslubuyla neredeyse tekinsiz empatisine - sahnedeki alametifarikası olan durgunluk ve edep, sahte gösteriş ve fırfır kavramlarıyla çelişiyordu - ya da keskin ifadesine rakip olabilecek çok az kişi var.İdolleri Noel Coward ve John Gielgud'dan en iyi arkadaşları Judi Dench, Maggie Smith, Alec McCowen ve Joan Plowright'a kadar sektördeki hemen hemen herkesle çalışmış olduğu için değil, ama esas olarak kendi katkısı konusunda çok komik ve mütevazı olduğu için mesleğinde büyük hayranlık duyulan ve sevilen bir yol göstericiydi.Oxford Playhouse'daki ilk temsil günlerinde, Çehov'un Üç Kız Kardeş oyununda, üçüncü ve dördüncü perdeler arasında bıyıklarını kesen öğretmen Kulygin'i oynadı. Bir gece bunu yapmayı unutmuş ve Dench'in "Bıyığını kesmişsin"" repliğini beklerken pancar rengine döndüğünü görmüş; ağaçlara bakmak için hızlı bir dönüş yapmış ve tam zamanında dudak kıllarını kesmiş. Dench bunu reddediyor. "Bıyığını kestin," dediğini iddia ediyor ve ardından, "ve tekrar uzattım. . " (Moffatt bıyığı döndürür ve koparır) " . . ve tekrar kazıttı!""1959'da Old Vic'te benzer bir sahne kargaşası yaşandı; Moffatt, Dench, McCowen, Smith, Moyra Fraser ve Joss Ackland, As You Like It ve The Merry Wives of Windsor oyunlarında sarsılmaz bir ittifak kurdular; dostluklarını uzun yıllar boyunca haftalık Pazar öğle yemeği ritüeliyle sürdürdüler.Moffatt, Northamptonshire, Badby'de kraliyet ev işçileri Ernest Moffatt ve eşi Letitia'nın büyük oğlu olarak dünyaya geldi. John bu konuda hiç konuşmadı - ve hayatı boyunca bir günlük tuttu - ama anne ve babası önce Kraliçe Alexandra'nın Marlborough Evi'nde (Ernest şarap garsonu, Letitia hizmetçi olarak) ve daha sonra Sandringham'da çalıştılar ve aile Londra'nın güneybatısındaki Mortlake'de yaşadı. Moffatt, East Sheen ilçe okuluna gitti ve şehirde banka memuru olarak çalışırken East End'deki Toynbee Hall'da drama dersleri aldı. İkinci Dünya Savaşı'nda çocuklarının tiyatro çalışmaları nedeniyle askere alınmadı ve ilk profesyonel çıkışını 1945'te Perth Rep'de yaptı ve burada beş oyunda birlikte rol aldığı McCowen ile dostluk kurdu. Max Miller, Max Wall ve Jack Benny gibi komedyenlere karşı ömür boyu sürecek bir hayranlık duyan ikilinin en sevdiği gösteri, başrollerini Mickey Rooney ve Ann Miller'ın paylaştığı 1979 tarihli Broadway revüsü Sugar Babies'ti. Bu tercihler Moffatt'ın her rolde sergilediği zahmetsiz stil ve komik incelik duygusuyla uyumluydu.1950'de Londra'da Lyric, Hammersmith'te Moliere'in Tartuffe'ünde ve Watergate'te bir revüde rol almasının ardından Perth, Oxford, Windsor ve Bristol'da beş yıl rep yaptı. 1951'de Phoenix'te Gielgud Shakespeare sezonunda küçük roller oynadı ve Haymarket'te Shaw'ın Elma Arabası'nda Coward'la birlikte dışişleri bakanını canlandırdı; Coward'ın karakteri tahttan çekilmekle tehdit ettiğinde şu repliği söyledi: "Elma arabasını böyle altüst edemezsin.1956'da Royal Court'ta, Brecht'in The Good Woman of Setzuan'ında Peggy Ashcroft ile ve Nigel Dennis'in Cards of Identity'sinde Plowright, John Osborne, Robert Stephens ve Alan Bates ile birlikte rol aldı. Daha sonra Court'tan Adelphi'ye transfer olan Wycherley'in The Country Wife'ında gişe açığının kapatılmasına yardımcı oldu; Kenneth Tynan'ın deyimiyle Sparkish'i "asla aptallığa kaçmayan kayıtsız bir coşku içinde" oynadı.The Country Wife ile New York'taki ilk çıkışından sonra, 1959'da Old Vic'teki son yaşantısına katıldı. On yıl sonra National Theatre'da Congreve'in The Way of the World'ünde kusursuz bir Fainall, Webster'ın The White Devil'ında zarif ve ölümcül bir kardinal ve Ingmar Bergman'ın yönettiği Hedda Gabler'de Smith'le birlikte yılan gibi bir Yargıç Brack oldu.Bir kez daha yön değiştirerek, 1972'de Mermaid'de Gerard Frow, Alan Strachan ve Wendy Toye (aynı zamanda yönetti) tarafından tasarlanan Cowardy Custard adlı muhteşem Coward gösterisinin çapası oldu. Theatre Royal, York'ta 1974'te Aladdin'de Widow Twankey'i canlandırdı; kariyeri boyunca yarım düzine geleneksel panto senaryosu yazdı ve oynadı.Londra sahnesindeki son on yılı Ben Travers'ın The Bed Before Yesterday (1975) adlı oyununda aniden öfkelenen Plowright'ın uysal ve yetersiz kocasını; 1979'da Greenwich'te The Play's the Thing (PG Wodehouse aracılığıyla Ferenc Molnar) adlı oyunda sevimli, asidik bir tiyatro yapımcısını; ve Ronald Harwood'un Interpreters (1985) adlı oyununda Smith ve Edward Fox arasındaki kaçamağa hakemlik eden bir başka dışişleri yetkilisini canlandırdı.Son önemli West End sahneye çıkışı 1984'te William Gaskill'in Smith ve Plowright'la birlikte The Way of the World'ün büyük Chichester festival prodüksiyonunda Witwoud rolüyle oldu. MichaelBillington, taşralı kökenlerini gizlemeye hevesli göz kamaştırıcı bir yüksek kamp parçasını övdü. "Moffatty Woffatty," Smith, sahneye birlikte girdiklerinde, özel bir ritüel olan hayali tatarcıklar sürünürken ona sevgiyle, sotto voce olarak seslendi.Marie Stopes'un sıkıcı ve duygusal bir biyografisi olan Peter Luke'un Evli Aşk'ında (Plowright yönetti) George Bernard Shaw rolüyle 1988'de Wyndham's'dan ayrıldı, ancak birkaç yıl sonra Judi Dench ve kocası Michael Williams ile birlikte oynadığı Fond and Familiar adlı bir şiir derlemesiyle toparlandı. Williams'ın ölümünden sonra Dench ve Moffatt eseri Geoffrey Palmer ile birlikte seslendirdi.