Esprili ya da komik bir bakışa sahip karakter oyuncusu Phyllis Kennedy'nin hafifçe ata benzeyen yüz hatları bu sıkıcı görüntüyü daha da güzelleştirdi, geveze Sade Jane tiplemelerini genellikle mizahi bir hizmetkârlık içinde oynadı. başrol oyuncusu. Detroit, Michigan'da 16 Haziran 1914'te doğdu. Liseyi orada bitirdi ve 1932'de mezun olduktan sonra yerel bir mağazada kıyafet modelliği yaptı. New York'a taşınıyorum, Phyllis' ilk profesyonel işi 1935 yılında sahnelenen bir filmde küçük bir roldü. Jane Eyre" filminin yapımcılığını üstlendi. Faturasız bir rolle filmlere girmesi uzun sürmedi. On Again-Off Again (1937) filminde oynadı. Ancak ikinci rolü, Hattie rolüyle çığır açan rolü oldu. bir kız tiyatro pansiyonunun geveze, biraz boşboğaz hizmetçisi. klasik komedi Stage Door'da (1937) hafif bir kurbanı oynadığı Katharine Hepburn, Ginger Rogers, Lucille Ball ve Eve Arden. Phyllis hayat boyu arkadaş oldu Hepburn, Rogers ve Ball ile bu film sayesinde tanıştım. Hattie'nin rolü daha çok komedi rollerine yol açtı ve ara sıra iyi olması için drama atıldı Irene Dunne'un başrolde olduğu Yaşama Sevinci (1938), Vivacious Lady (1938), başka bir karşısındaki hafif loş kiralık yardımcı Ginger Rogers, yine bir hizmetçi Mother Carey's Chickens (1938), ve Irene Dunne/Charles Boyer göz yaşartıcı Aşk İlişkisi (1939), ve Bing Crosby müzikal komedi Cennetin Doğu Yakası (1939), ve sonra tekrar hizmetçiler Anne of Windy Poplars (1940), Dr. Christian Kadınlarla Buluşuyor (1940) ve Üç kişilik balayı (1941). Ne yazık ki, Phyllis oldukça düzenli bir şekilde iş bulmaya devam ederken fatura merdivenini tırmanmayı başaramadı belki de "ikinci muz" durumu. Daha da üzücü olanı, savaş dönemindeki performanslarının çoğu olarak filmler Bitmemiş İş (1941), Yankee Doodle Dandy (1942), Kız Kardeşim Eileen (1942), Coney Adası (1943), Lady in a Jam (1942), Shine on Harvest Moon (1944) ve Blondie ile Hayat (1945) onu faturasız bıraktı ve neredeyse hiç fark edilmedi. Onun durumu İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra hizmetçilik gibi daha kölece rollerle gelişti (Rüyadan Sonra (1947), Where There's Life (1947), A Dangerous Profession (1949), Kırmızı Işık (1949), Sen Benim Herşeyimsin (1949), Sikago Arslani (1949), Key to the City (1950)) ve garsonlar (İzin Yok, Aşk Yok (1946), Katil McCoy (1947), Bir Kez Daha Sevgilim (1949) ve Never Steal Anything Small (1959))...Garip bir şekilde, TV bu yetenekli oyuncu için hiç de güçlü bir alan olmadı. ki bu onun için doğal bir yön gibi görünüyordu. Ancak arkadaşı Lucille Ball ona bir rol ver Tallulah Bankhead'in hizmetçisi ve en komik bölümü Lucy-Desi Komedi Saati (1957) Dizi. Uzun bir aradan sonra Phyllis'in sinema kariyeri bir filmle sona erdi. müzikallerde birkaç küçük rol Benim Tatlı Meleğim (1964) ve Finian's Rainbow (1968). 1968'de emekli olduktan sonra Phyllis Zamanını hayır işlerine ve dini amaçlara adadı ve hobilerine - resim yapmak ve koleksiyon yapmak - büyük önem verdi. hatıra kaşıkları. Aynı zamanda hevesli bir hayvanseverdi ve sık sık arkadaşı Doris Day'in davalarına ve vakıflar. Kendisi 29 Aralık'ta doğal nedenlerle huzur içinde vefat etmiştir, 1998'de Los Angeles'taki evinde.