Hem İngiliz hem de Amerikan sahne ve perde oyuncusu Lynn Redgrave, Marylebone, Londra, İngiltere'de dünyanın en ünlü ailelerinden birinin çocuğu olarak dünyaya geldi. oyunculuk hanedanları. Rachel Kempson'ın kızı ve Sir Michael Redgrave'in kız kardeşi Vanessa Redgrave ve Corin Redgrave ve hepsi de oyuncu olan Roy Redgrave ve Margaret Scudamore'un torunudur. Hedefleri şaşırtıcı bir şekilde at binicisi ya da şef olmaktı. Oyunculukla daha fazla ilgilenmeye başlaması 15 yaşına kadar sürdü Londra'da Central School of Music and Drama'ya devam etti. ilk kez 1962 yılında sahneye çıktı ve bir yıl sonra film çalışmalarına başladı. Ta ki filmindeki çirkin ördek yavrusu rolüyle Georgy Girl (1966), onun dikkat çekti ve sonuç olarak hem Altın Küre hem de New York Film Eleştirmenler Birliği Ödülü ve En İyi Kadın Oyuncu dalında aday gösterildi. 1967 Akademi Ödülleri'nde. Bu umut verici performansa rağmen, Lynn Gelecek vaat eden bir iş bulmakta zorlanınca kabarık Smashing Time (1967) ve Bakır Askerler (1969), Londra'nın 60'lı yıllarına uygun düşük anahtarlı filmler, ama çok çabuk unutuldu. Sahne ile evlendi aktör/yönetmen John Clark ve onun Kız kardeşi Vanessa Redgrave. aynı yıl Oscar'a da aday gösterilmişti. Morgan: Tedavi için Uygun Bir Vaka (1966), Lynn'i geçmese bile, aynı zamanda görünürlük ve eleştirel başarı da kazanıyordu, Hem İngiliz sahnesinde hem de filmlerinde ve büyük ölçüde İngiltere'nin yıldızı parlayan aktrislerinin önde gelen yüzü Julie Christie ve diğer yüksek profilli aktrislerle birlikte 60'lı yıllarda Vanessa Redgrave'in birkaç yıl önce o filmde oynayan daha genç ve tombul kız kardeşi "Lynn'in hoşuna gitmedi" Lynn ile iyi oturmadı ve sonuç olarak, önemli ölçüde kilo verdi ve Bu durumdan uzaklaşmak için 1974 yılında kalıcı olarak ABD'ye yerleşti. Öncelikli olarak Güney Kaliforniya'da yaşamakla birlikte, düzenli olarak New York'a taşındı ve özellikle Broadway sahnesinde dikkat çekti. "Kara Komedi/Beyaz Yalanlar" (1967), "Şişman Arkadaşım" (1974), "Mrs. Warren's Profession" (1976), "Knock Knock" (1976), "Saint Joan" (1977-1978), "Aren't We All" (1985) ve "Sweet Sue" (1987). O büyük kanallar tarafından çeşitli TV programlarında yer almak üzere işe alındı. talk show ve yarışma programlarına katıldı ve birkaç sezon boyunca yardımcı sunuculuk yaptı . Sadece Kadınlar İçin Değil (1968), Prime-time TV'de oyunculuk yaparken, ister konuk oyuncu, ister mini dizi olsun ya da kısa ömürlü TV dizileri. 20 yılı aşkın bir süre boyunca Redgrave'in film kariyeri seyrek ve kuşkusuz aktrisin kendisi tarafından "korkunç", o eleştirmenlerce yerden yere vurulan filmde baş karakteri canlandırdı, Kadınlar (1975) ve yıldızlar kadrosu tekliyor, The Big Bus (1976) ve 1980'lerde farklı bir yöne odaklandı ve bir sözcü oldu. ve "Weight Watchers" için reklam oyuncusu. Bu, aynı zamanda iyi karşılanan kitabının piyasaya sürülmesi: "This Is Living: Sağlığı Nasıl Buldum ve Mutluluk" adlı kitabında kilo sorunlarını ve yeme krizlerini detaylandırmıştı. yıllarca bulimia hastası olduğu da ortaya çıktı. İçinde 90'ların ortasından sonuna kadar Redgrave kariyerinde bir nevi yeniden diriliş yaşadı, 1993-1994 yılları arasında Broadway'de 8 aydan fazla zaman geçirdi ve turneye çıktı. dünyanın dört bir yanında, kendi yazdığı gösteriyi sergileyerek "Shakespeare for My Father", biseksüelliği, mesafeli duruşu ve babasının kişiliği ve korkutucu özgeçmişi. 1996'da, Scott Hicks filmini yeniden canlandırdı uzun yıllar süren hareketsizlikten sonra Avustralya'da rol alarak kariyer Oscar ödüllü Shine (1996) filminde Gillian" rolünde kısa ama hassas bir performans sergiledi. Geoffrey Rush'ın karakteri aşık oluyor ile. Bunu bir başka Altın Küre galibiyeti/Oscar adaylığı izledi (bu kez filmindeki Macar hizmetçi rolüyle yardımcı kategorisinde) Tanrılar ve Canavarlar (1998). Onun Evliliği 1999 yılında, eşinin sadakatsizliği ortaya çıkınca aniden sona erdi. Kocası adına ve kötü bir boşanmayı takiben, üç çocuk yaptılar. çocukları Benjamin, Kelly Clark ve Annabel Clark. Film, televizyon ve sahnede sürekli çalışıyor. Yakın zamanda OBE ile ödüllendirilen Lynn Redgrave, '00'lerdeki performanslarıyla vücudunda yumrular keşfedince şok oldu ve kendisine meme kanseri teşhisi kondu. Kanser. Sonuç olarak, "Journal "ı yazmak için zaman ayırdı: Bir Anne ve Kızının Meme Kanserinden Kurtuluşu" en küçük kızıyla birlikte, Annabel Clark, 2003 yılında trajik bir şekilde hayatını kaybetti. 7 yıllık mücadelesini 2 Mayıs 2010 tarihinde (67 yaşında) aile evinde kaybetti, sevdikleriyle çevriliydi. Teşhisi, onun şu gerçeği fark etmesine yol açtı hayatın güzelliği ve sadeliği, ve o şöyle diyordu: "orada Kötü gün diye bir şey yoktur. Evet, kötü şeyler olur. Ama herhangi bir gün Hala burada olduğumu, hissedebildiğimi, düşünebildiğimi ve bir şeyler paylaşabildiğimi o zaman nasıl kötü bir gün olabilir ki? ".