The 'Real' BillieLillian-aka "Billie"--Yarbo. Elbette unutulmuş bir isim (en azından 1949'da gösterime giren Look for the Silver Lining (1949) filminden bu yana, Yarbo'nun 15 yılı bulmayan kariyerinde büyük çoğunluğu akredite edilmeden ekranda son kez göründüğü filmden bu yana), ancak bu isimle birlikte anılan yüzü Hollywood'un "Altın Çağı"nın uzmanlarına muhtemelen tanıdık gelecektir."Yarbo (kızlık soyadı Yarbough) hem sahnede hem de ekranda Afro-Amerikan aktris, komedyen, dansçı ve şarkıcıydı. Ailesi bilinmemekle birlikte (1904, -05 ve -06 D.C. Rehberlerinde "Yarbough, George; itfaiyeci," olarak kayıtlı olduğu belirtilmelidir) 17 Mart 1905 Cuma günü Washington, D.C.'de doğan Billie, sonunda hem annesi hem de en az bir kız kardeşi gibi New York'a gitti - ancak bunun tam olarak ne zaman olduğu ve bu hac yolculuğunu hep birlikte mi yoksa ayrı ayrı ve farklı zamanlarda mı yaptıkları belirsizliğini koruyor. Yirmili yaşlarının başında Yarbo -1928'den önce Billie Yarbough olarak tanınıyordu- hem Harlem gece kulüplerinde hem de Broadway sahnesinde yükselen bir yıldızdı. Zaman zaman çağdaşı Josephine Baker'ınkine benzetilen ilk sahne çalışmaları, 1920'lerin sonlarında başlayıp 1936'daki beyazperde çıkışına kadar hem seyirciler hem de eleştirmenler tarafından benimsendi.Gerçekten de, kendi senaryo yazarlığı kariyerine başlamadan sadece birkaç yıl önce, genç Charles Brackett, Yarbo'nun Broadway revüsündeki "Keep Shufflin,'" performansını yazarak, 10 Mart tarihli New Yorker'da en kesin 'beğenisini' kaydetti: "Covarrubias tarafından tasarlanmış olması gereken ve görülmesi gereken bir Bayan Billie Yarbough var." Covarrubias göndermesi TNY'nin okur kitlesinin önemli bir kısmının dikkatinden kaçmış olabilir; yine de, hem Vyvyan Donner'ın göz alıcı New York Times karikatürünün / başlığının hem de Ibee'nin karakteristik olarak kısa ama açık bir şekilde olumlu Variety tanıtım yazısının neredeyse aynı anda yayınlanması, Billie'nin zamanının gerçekten geldiğine dair ikna edici bir durum oluşturuyor.Yine de, hem çok beğenilen bir dansçı hem de en azından kendine son derece güvenen bir şarkıcı olarak başarılı bir sahne kariyerine rağmen ("Billie Holiday'in canı cehenneme," Yarbo'nun daha sonra caz trompetçisi Buck Clayton'a öğütlediği gibi, "aşağı gel ve beni dinle-gerçek Billie!"), Yarbo'nun yüzünün hatırlanmasını sağlayan şey kesinlikle film çalışmalarıdır - inkar edilemez derecede daha kazançlı ancak yaratıcılık veya kendini ifade etme için nispeten daha az marj sağlayan -. 1936'da en az iki filmde, ertesi yıl da bir başka filmde rol alan Yarbo, büyük beğeni toplayan Warren William filmi Wives Under Suspicion (1938) ile ilk kez beyazperdede yer aldı. Bu performansı ve yönetmen Frank Capra'nın yıldızlarla dolu, ödüllü komedisi Para Beraber Gitmez'deki (1938) aynı derecede beğenilen dönüşüyle Yarbo, Pittsburgh Courier film eleştirmeni Earl J. Morris tarafından yılın en iyi zenci komedi oyuncusu olarak değerlendirildi. (1939'da, kısa ömürlü, Hollywood merkezli Sepya Tiyatro Yazarları Birliği tarafından resmi olarak aynı ödüle layık görüldü). Gerçekten de, 1938'den önce bile, Alfred L. Werker'in çokça yazılan Big Town Girl (1937) filminde, o zamanlar tamamen anonim olan Yarbo, zeki bir Philadelphia Inquirer eleştirmeni olan, uygun bir şekilde meraklı Mildred Martin'in dikkatini çekmeyi başardı:"... ve bir zenci lassie - oyuncu listesinden mantıksız bir şekilde çıkarılmış - "kontes' " hizmetçi" olarak büyük bir hizmet ve hatırı sayılır bir komedi sunuyor.Ödüller ve eleştirmenlerin övgüleri bir yana, eski yönetmeni King Vidor'un kariyerini geliştirme niyetlerine rağmen (Yarbo'nun Ebediyen Seninim'de (1937) Barbara Stanwyck'in yanında kredisiz olarak göründüğü ikinci beyazperde dönüşünün ardından), Yarbo rutin olarak küçük rollerde, çoğunlukla hizmetçi, aşçı ya da düşük vasıflı işçi olarak, genellikle kredisiz olarak rol almaya devam etti ve 1936 ile 1949 yılları arasında 50'ye yakın filmde yer aldı.Melankolik bir dipnot: 1943 sonbaharında, aksiliklerle dolu bir yarım on yılın ortasında (yakın ailesi hem ani ölüm hem de ciddi hastalıklarla kuşatılmıştı), Billie için potansiyel olarak kariyer değiştirici bir fırsat - Orson Welles'in yönetiminde, büyük olasılıkla Richard Wright'ın "Native Son"adlı eserinin kesin beyazperde versiyonu olacak olan filmde Canada Lee ile birlikte düz bir dramatik rolde görünmek- Welles'in müsait olmadığı ortaya çıkınca yol kenarına düştü. Aradan bir ay geçmeden, neredeyse ölümle sonuçlanan bir araba kazası Yarbo'yu 1944'ün ilk yarısında iş göremez hale getirerek hakarete hakaret kattı ve ekran kariyerinin geri kalan beş yılında alışılmadık derecede hafif bir iş yükü için zemin hazırladı; geldiği gibi gitti - yani neredeyse tamamen kredisiz bir inilti ile.Son bir hakaret eklemek istercesine, söz konusu kariyer, bir zamanlar mutlaka izlenmesi gereken bu müzikal komedi dehasının -kendine özgü, heyecan verici ve çok övülen yeteneklerini sahneden perdeye aktarma fırsatından sonsuza dek mahrum bırakılmasıyla- ünlü ama sahne ve perdedeki müzikal komedi yıldızı Marilyn Miller'ın (June Haver tarafından canlandırıldığı şekliyle) hizmetçisini canlandırmaya indirgenmesiyle sona erdi; Yarbo ya da Miller'a kıyasla kesinlikle daha küçük boyutlarda bir film şarkısı ve dans yıldızı olan Marilyn Miller, yine de nispeten kısa ömürlü, sıradan kariyeri boyunca Billie Yarbough'un elde edeceğinden çok daha büyük bir üne kavuştu).