Lina Wertmüller, 1970'lerde yoğun polemiklere yol açan, derin tartışmalara yol açan ve olağanüstü eğlenceli bir dizi filmle adını İtalyan sinemasının panteonuna yazdırdı. Yeni-gerçekçilerin doğrudan mirasçıları olan savaş sonrası ikinci kuşak yönetmenlerin politik olarak en açık sözlü ve ikonoklastik üyeleri arasında yer alan Wertmüller, aynı zamanda uluslararası alanda tanınan ve takdir edilen ilk kadın yönetmenlerden biriydi. Keskin bir hiciv ve Rabelaisvari bir mizahla donanmış olan Wertmüller, İtalyan komedisinin anlatı biçimlerini ve karakter tiplerini yeniden keşfederek radikal, politik olarak harekete geçirilmiş bir sinemanın yaygın bir popülariteye ulaşmayı başaran nadir örneklerinden birini yarattı. Gerçekten de, Wertmüller'in 1970'lerin ortalarındaki başyapıtları Love and Anarchy, Seven Beauties ve Swept Away'in kalbinde yer alan sosyal, kültürel ve tarihsel eşitsizliklere yönelik sert eleştiriler, filmlerin özellikle yabancı filmler arasında gişe rekorları kırdığı ve hatta Wertmüller'e En İyi Yönetmen dalında Oscar adaylığı kazandırdığı Amerika Birleşik Devletleri'nde takdir gören bir izleyici kitlesi bulmasına yardımcı oldu. Wertmüller hala tanınan bir isim olmasına rağmen, olağanüstü filmleri garip bir şekilde göz ardı ediliyor ve sadece seçici bir şekilde yeniden ziyaret ediliyor. Yine de, en popüler eserlerindeki inanılmaz enerji ve cüretkarlık, All Screwed Up ve The Seduction of Mimi gibi daha az bilinen başyapıtlarında da aynı şekilde mevcut; bu filmler hem son derece güncel hem de bugün hala tamamen geçerli.