1902 yılında 16 yaşındaki Wallace Beery, Ringling Brothers Sirki'ne fil eğitmeninin asistanı olarak katıldı. İki yıl sonra bir leoparın kolunu pençelemesinin ardından ayrıldı. Beery daha sonra New York'a gitti ve burada müzikal şovlarda iş buldu. Müzikallerde başrol oyuncusu oldu ve Broadway'de ve gezici kumpanyalarda yer aldı. 1913'te Hollywood'a gitti ve burada Essanay için Sweedie komedi dizisinde iri yarı İsveçli hizmetçi rolünde oynamaya başladı. 1915'te Sweedie Goes to College (1915) filminde genç oyuncu Gloria Swanson ile çalışacaktı. Bir yıl sonra evlenecekler ve birlikte çılgınca mutsuz olacaklardı. Beery içkiyi kontrol edemeyince ve Gloria onun tacizlerinden bıkınca evlilikleri sona erdi. Beery, Sweedie serisini bitirdi ve bir dizi filmde ağır adam olarak çalıştı. Patria'dan (1917) başlayarak birçok filmde canavar Hun'u canlandırdı. filmlerde oynadı. 1920'lerde Mahşerin Dört Atlısı (1921), Robin Hood (1922), The Sea Hawk (1924) ve The Pony Express (1925) gibi birçok macerada rol aldı. Ayrıca, Poole'un çok satan kitabından uyarlanan So Big'de (1924) Poole rolünü oynayacaktı. Edna Ferber'in aynı adlı filmi. Paramount, Behind the Front (1926) ile Beery'yi komedilere geri döndürmeye başladı. Ses geldiğinde, Beery stüdyonun toptan tasfiyesinin kurbanlarından biriydi. İyi kayıt yapabilen bir sesi vardı ama konuşması yavaştı ve tonu derin, halktan, ev tipi bir tondaydı. Yakışıklı bir kahraman imajı olmasa da, MGM yöneticisi Irving Thalberg Beery'de bir şeyler gördü ve onu stüdyo için işe aldı. Thalberg, Beery'ye Demir Kapı (1930) filminde rol verdi ve bu film büyük bir hit oldu ve Beery'ye Akademi Ödülü adaylığı getirdi. Ancak Beery, 1930'un en çok para kazandıran filmlerinden biri olacak olan duygusal Min ve Bill'in (1930) gösterime girmesiyle neredeyse herkesin bildiği bir isim haline gelecekti. Ertesi yıl Beery, Şampiyon (1931) filmiyle En İyi Erkek Oyuncu Oscar'ını kazanacaktı. Define Adası'ndaki (1934) Long John Silver rolüyle sonsuza dek hatırlanacaktı (kim demiş çocuklarla asla çalışmam diye?). Beery, Hollywood'un en iyi on yıldızından biri haline geldi, çünkü sert, kalın kafalı, uysal bir tip olarak rol alıyordu (ki gerçek hayatta hiç de öyle değildi). Flesh (1932) filminde karısının sadakatsiz olduğunu anlamayan kalın kafalı bir güreşçiyi canlandırır. Saat 8'de ziyafet (1933) filminde sosyeteye girmeye çalışan ve karısıyla sorunlar yaşayan bir işadamını oynadı, link=nm0001318]. Marie Dressler 1934'te öldükten sonra, 1940'larda Marjorie Main ile bir araya gelene kadar ilk sesli filmleriyle aynı çizgide başka bir partner bulamayacaktı. Onunla Wyoming (1940) ve Barnacle Bill (1941) gibi filmlerde karşılıklı oynayacaktı. O sıralarda yaşı ilerlediği için kariyeri yavaşlıyordu. Yılda sadece bir ya da iki filmde rol alarak 1949'da kalp krizinden ölene kadar çalışmaya devam etti.