Son derece yetenekli, çok yönlü aktör, şantör, şair ve ressam Serge Reggiani, İtalya'nın kuzeyinde bir kasaba olan Reggio Emilia'da doğdu. 1922. Oldukça görünür bir anti-faşist olan babası, ülkesinden kaçtı. Ateşli siyasi faaliyetleri nedeniyle Mussolini tarafından dikte edilen vatanı ve ailesini korumak için Fransa'ya göç etti. Serge öğrendi Akıcı bir şekilde Fransızca konuşuyor ve atletizme ilgi duyuyordu, özellikle boks, ama tamamen farklı bir yol izleyerek saç stilisti olarak babasının izinden gitti. 1937'de üniversiteye kabul edildiğinde kariyer yolu bir kez daha değişti. Conservatoire des Arts Cinematographiques'e girdi. Mezun olduktan sonra Hem filmlerde hem de tiyatroda birkaç küçük rol aldı ve 1939'da prestijli Conservatoire National d'Art Dramatique'e girdi ve burada çok sayıda oyunculuk ödülü kazandı. Kendine bir ün kazanmış olsa da Paris tiyatro dünyasında Reggiani daha çok film yapımcılığına yönelecek ve bundan sonra dikkatini büyük ekran. Çekimler sırasında Le carrefour des enfants perdus (1944) [Kaosun Çocukları]'nda tanıştığı ve daha sonra evlendiği aktris Janine Darcey, iki tane Çocukları: Stephan (1946) ve Carine (1951). Fransızca öğrendikten sonra 1948'de vatandaşlığa geçtikten sonra Galya'da adını duyurmaya devam etti. rolleri ile sinema Les portes de la nuit (1946) [Gates of the Night], Manon (1949), Verona Âşıkları (1949) [The Lovers of Verona], Halka (1950) ve Altın Başlık (1952) adlı kitapları vardır. Onun ardından boşandıktan sonra aktris Annie Noël ile evlendi ve üç çocuk babasıydı: Celia (1958), Simon (1961) ve Maria (1963). Reggiani 1959 yılında radyoda kendine özgü bir şarkı söyleme yeteneğini tanıttı, film rollerinin ardından Unutulmazlar (1962) ve Leopar (1963) [Leopar], Müzik kariyerine 43 yaşında başlayan Reggiani, ödüllü ilk albümünü 1965 yılında yayınladı ve hem Fransız halkı hem de eleştirmenler tarafından öylesine büyük bir hit oldu ki şarkıcılık en önemli kariyeri haline geldi. Şaşırtıcı bir şekilde, orta yaşlılar, derin sesli türkücü, genç politikacıların ilgisini çekecektir. 60'ların sonunun sol kuşağı. 1967'de üretilen ikinci bir albüm, artı efsanevi sol kanat konseri Jacques Brel, popülerliğini Gençler. Bir yandan uluslararası alanda faaliyetlerini sürdürürken Çocuklar Stephan ve Carine kendi şarkılarını aktif olarak geliştirdiler. kariyerleri ve Reggiani onlarla birlikte konser sahnesinde performans sergiledi. cesaretlendirdi ama sonuç cansızdı. Oğul Stephan, tamamen Babasının gölgesinde kalan bu durum ona çok ağır geldi ve 1980'de (Temmuz, 29) Mougins'deki aile evinde intihar etti. Sadece 33 yaşındaydı. Yıkıma uğrayan Reggiani, bir süreliğine müzik sahnesinden çekilerek kederinden kurtulur ve depresyon nöbetleriyle savaşırdı. kalan hayatının çoğunda alkolizm. İkinci eşinden boşandı. 1973 yılında aktris Noëlle Adam ile tanıştı. 1980'lerde başladı ve 20 yılı aşkın bir süre birlikte yaşadılar. kişisel sorunlarıyla başa çıkmasında ona kalıcı bir güç kaynağı oldu. Reggiani'nin sonraki yılları inzivada geçecekti, son tutkusunu resimde buldu. Eserlerini kendi evinde sergiledi. ilk sergisini 1989 yılında açtı. Bu yıl 25'incisi düzenlenen konserde sahne aldıktan sonra Reggiani, şarkıcılık kariyerinin yıldönümünde yepyeni bir albümle Fransız müzik sahnesine geri dönüyor. 70+ yaşında, o başarıyla kaydedildi ve konser sahnesine geri döndü. büyük alkış aldı. Oyunculuk kariyeri büyük ölçüde sakinleşmiş olsa da şarkıcılığının en parlak döneminden beri De force avec d'autres (1992) [For the Love of Others], oğlunun yazıp yönettiği bir film Simon Reggiani'nin de yer aldığı Adam. Serge uzun süreli ortağıyla evlendi, Noëlle Adam, 2003 yılının Mart ayında Bir yıldan biraz fazla bir süre sonra 82 yaşında Paris'teki evinde kalp krizi geçirdi. ABD'de çok az tanınmasına rağmen, şanson stilistlerinin aksine Yves Montand ve Jacques Brel, ünlü Reggiani yine de Fransa ve Avrupa'da efsanevi boyutlara ulaştı.