Sarışın, mavi gözlü Karin Baal, Karin Blauermel adıyla Berlin'de doğdu. Babasız büyüdü, terzi ve fabrika işçisi olarak çalışan annesi tarafından yetiştirildi. On altı yaşında ortaokulu bitirdikten sonra Karin moda illüstratörü olarak eğitim almaya başladı. Tamamen şans eseri, yönetmen Georg Tressler'in yeni filmi Die Halbstarken (1956) için 'Marina Vlady'-tipinde bir kadın başrol oyuncusu aradığını öğrendi. Herhangi bir resmi oyunculuk eğitimi olmayan Karin seçmeleri geçti ve diğer 700 aday arasından biri olarak imrenilen rol için seçildi. Deneyimsizliği nedeniyle Brigitte Grothum tarafından seslendirildi.1959'da Karin, Luise Berger ve Ilse Bonger'in yanında oyunculuk ve ses eğitimini tamamladı. Bu ona tiyatroda rollerin kapısını açtı. Sonraki yıllarda düzenli olarak Berlin, Münih ve Zürih'te sahneye çıktı. Sahne kariyerinin doruk noktası Heinrich Böll ('Die verlorene Ehre der Katharina Blum'), Jean-Paul Sartre ve Francis Durbridge'in oyunlarındaki başarılı turnelerdi. Ekranda, Karin'in Teenage Wolfpack'teki rolü, Der Jugendrichter (1960), Die junge Sünderin (1960) (kendisine 1960 Bambi En İyi Çıkış Yapan Kadın Oyuncu ödülünü kazandırdı) ve Das Mädchen Rosemarie (1958) gibi filmlerde canlandırdığı genç asiler, suçlular ve baştan çıkarıcı kadınlar galerisinin tonunu belirledi. Buna karşılık, Edgar Wallace'ın Die toten Augen von London (1961) ve Şatodaki Canavar (1968) filmlerinde de 'damsels in distress' karakterlerini canlandırdı.70'li yıllara gelindiğinde, Karin televizyonda giderek daha fazla çalışmaya başladı. Der Kommissar (1969), Sonderdezernat K1 (1972), Derrick (1974), Der Alte (1977) ve Tatort (1970) gibi 'Krimis' (suç programları) dizilerinde konuk oyuncu olarak rol aldı. Rainer Werner Fassbinder'in üç yapımında da rol aldı: Berlin Alexander Meydanı (1980) (Günter Lamprecht tarafından canlandırılan Franz Biberkopf'un yeğeni olarak), Lili Marleen'de (1981) bir direniş savaşçısı ve Madam Lola'nın (1981) annesi (Barbara Sukowa).Karin son kez 2011 yılında beyazperdede göründü. Bir yıl sonra anılarını Ungezähmt - Mein Leben başlığı altında yayınladı. Bu kitapta, dört başarısız evlilik, depresyon sorunları, alkol ve kokain bağımlılığı ve bunun sonucunda sık sık rehabilitasyon kliniklerine yaptığı ziyaretler de dahil olmak üzere işkence dolu kişisel hayatını anlattı.2016 yılına gelindiğinde ve iyileşme yolunda, oyunculuktan emekli olduğunu doğruladı ve bugün (gösteri dünyasında) her şeyin 'çok kişiliksiz' ve 'makine gibi' hissettirdiğini söyledi. Karin Baal son dönemde Berlin-Charlottenburg'da ikamet etmekte ve mütevazı bir emekli maaşıyla geçinmektedir. Sinemaya yaşam boyu yaptığı katkılardan dolayı 2018 yılında Götz-George Ödülü'ne layık görüldü.