Ela gözlü Glasgowlu Elizabeth Sellars, avukat olma niyetiyle hukuk okumak için Lincoln's Inn'e (Londra'nın merkezinde) kaydoldu. Her nasılsa bu niyeti suya düşmüş olsa da, hukuk mesleğine karşı ömür boyu sürecek bir ilgi beslemeye devam etmiş ve oyunculuk kariyeri boyunca hukuk kitapları okumuştur. Belki de ev arkadaşı Jean Hardwicke'in (ünlü tiyatrocu Cedric'in yeğeni) tavsiyesi üzerine Elizabeth bir tiyatro seçmesine katıldı ve daha sonra RADA'da ve Bristol Old Vic'te oyunculuk eğitimi almaya devam etti. 1941'den başlayarak, beş yıl sonra "The Brothers Karamazov"'da Alec Guinness'in karşısında Londra'daki ilk çıkışını yapmadan önce, memleketi İskoçya'da birkaç yılını repertuar sahnesinde geçirdi. İlk büyük çıkışını West End'de "Tea and Sympathy" oyununda ev sahibinin karısı rolüyle yaptı. Elizabeth'in İngiliz filmlerindeki kariyeri 1948'den 1960'a kadar sürdü. Central Middlesex Hastanesi'nde danışman gastrointestinal cerrah olan Francis Austin Henley ile evlenmesinin ardından, zaman zaman küçük ekranda görünmeye devam etse de daha seyrek görünmeye başladı. Sunulan materyalden genellikle memnun olmayan Elizabeth, bir keresinde "bizden arka plana çekilmemiz ve hoş görünmemiz bekleniyor" diye yakınmıştı. 1951 ve 1952 yılları arasında, Doğu felsefesine, sanata ve baharatlı körilere (Roma hukuku okumak, ata binmek ve yüzmek gibi diğer eğlencelerine ek olarak) büyük bir düşkünlük geliştirdiği Seylan'ı (bugünkü Sri Lanka) gezmek için yaklaşık bir yıl izin aldı. Yoğun programına bir film kariyeri sığdırmayı başardı ve bu, genellikle kurnaz, sadakatsiz veya terk edilmiş eşler veya 'diğer kadın' olarak bir dizi kayda değer performansı kapsadı. Hollywood'da geçirdiği verimli bir dönem, Çıplak ayaklı kontes (1954) (Humphrey Bogart'ın karısı rolünde), Desiree Napolyon'un sevgilisi (1954) (Bonaparte'ın baldızı Julie Clary rolünde) ve Prince of Players (1955) (Edwin Thomas ve John Wilkes'in kız kardeşi Asia Booth rolünde) filmlerinde arka arkaya rol almasını sağladı. En iyi oyunculuğunu İngiliz sinemasında The Shiralee (1957) ve The Hireling (1973) filmlerindeki cesur rolleriyle (alkolik bir anne olarak) sergiledi. Hunted (1952) filmindeki rolüyle ilgili olarak Londralı bir gazeteci onu "genellikle boğucu Hollywood için ayrılmış nefes nefese, düşünceli bir tür cazibe kırbaçlarına sahip olarak tanımladı." Belki geleneksel anlamda bir güzellik olmasa da, onu 50'li yıllarda İngiliz film izleyicilerinin favorisi yapan zeka, zeka ve sık sık mizah yansıttı. Yönetmen Charles Crichton onun kişiliğinin "Ingrid Bergman'ın erken dönem cazibesine ve Bette Davis'in gücüne benzediğini düşünüyordu."60'lı yıllarda Elizabeth TV çalışmaları ve sahne arasında gidip geldi. Stratford-upon-Avon'daki Royal Shakespeare Company'nin bir üyesi olarak, başta "Troilus and Cressida" (Helen rolünde), "Hamlet" (Gertrude rolünde) ve "Richard III" (Kraliçe Elizabeth rolünde) olmak üzere klasiklerde ciddi bir oyuncu olarak yeteneğini kanıtladı. 1990'da emekli oldu ve 30 Aralık 2019'da 98 yaşında Fransa'da hayata veda etti.