Esrarengiz, siyah saçlı yabancı Alida Valli "The Next Garbo" ama havalı olmasına rağmen savaş sonrası beklentileri karşılayamadı, asilzade güzelliği, uzak cazibesi ve önemli yeteneği. Pola'da doğdu, İtalya'da (şimdiki Hırvatistan), 3 Mayıs 1921'de bir Tridentine ailesinin kızı olarak dünyaya geldi. Gazeteci, profesör ve Istrialı bir ev hanımı olarak eğitim gördü. Roma Sinema Akademisi ve Centro'da gençken tiyatro eğitimi aldı. Bu tür filmlerde küçük roller kapmadan önce Sperimentale di Cinematografia olarak Il cappello a tre punte (1935) ["The Three-Cornered Hat"] ve I due sergenti (1936) ["The Two Çavuşlar"]. İkinci Dünya Savaşı sırasında İtalya'da oynadığı oyunlarla adını duyurdu. filmindeki başrolü Manon Lescaut (1940), Venedik Film Festivali'nde Film Festivali ödülü Piccolo mondo antico (1941) ["Küçük Eski Dünya"] ve Türkiye'de önemli bir sansasyon yarattı. Noi vivi (1942) ["We the Living"]. O Ancak 1943 yılında kariyerini kısa bir süreliğine bıraktı ve faşist propaganda olarak değerlendirdi ve saklanmak zorunda kaldı. Bu Ertesi yıl sürrealist ressam/piyanist/besteci ile evlendi. Oscar De Mejo. İki çocukları vardı ve İçlerinden biri, Carlo De Mejo Aktör. 1955'te boşandı, sonra İtalya'ya geri döndü,Güçlü, ödüllü çalışmasının ardından başrolde Eugenia Grandet (1946), o tarafından keşfedilmiş ve sözleşmeye bağlanmıştır. David O. Selznick cinayeti oynayacak Maddalena Paradine'in Alfred Hitchcock'un Celse açılıyor (1947). O Hollywood yıllarında sadece "Valli," olarak faturalandırıldı ve Selznick aynı zamanda en iyi kadın oyuncu ödülünü Carol Reed'in klasik kara filmi Üçüncü Adam Kim? (1949), ancak her başarılı filmlerde -daha önce bahsedilenler gibi- deneyimledi gibi arızalar Çanlar Mucizesi (1948), ve seyirciler uzak durdu. 1951'de Hollywood'a veda etti ve çok sevdiği İtalya'ya döndü. Tekrar Avrupa'ya döndüğünde en iyi yönetmenler. Onun kontesi Luchino Visconti'nin Günahkâr gönüller (1954) filmi büyük beğeni topladı ve genç kızlıktan canlı karakter rollerine kolayca geçti. Daha sonra öne çıkan filmleri kostümlü dramaların yanı sıra şok edici filmleri de kapsıyordu ve gibi filmlerde baroneslerden büyükannelere kadar her şeyi canlandırdı. Çehresiz Gözler (1960) ["Eyes Without a Face"], Le gigolo (1960), Edipo Re (1967) ["Oedipus Rex"], Tendre Dracula (1974), 1900 (1976), Suspiria (1977), Ay (1979), Cehennem (1980), Aspern (1982), Gölde bir ay (1995) ve en sonuncusu, Semana Santa (2001).