Mutlak güç, mutlak yozlaşmayı getirir. Topluma önderlik eden dört insan, özel olarak seçilen genç kız ve oğlanları sistematik bir biçimde aşağılayarak onlardan yararlanır ve işkence eder...  Bir dizi müstehcen öyküyle başlayan bu sefahat dolu işkence, dinsel bir tören havasının ardına gizlenmiştir. Filmin gelişimi cinsel sapıklıktan sadizme, işkenceden ölüme kadar amansızca uzanır. İşkencelerin alacağı bir zevk yoktur, acımaları da...  Pasolini'nin son filminde bir ölüm kokusu, çöküş ve umutsuzluk sancıları içinde kıvranan insanlığa soyutlanmış son bir ağıt yatar. Faşizme karşı zehir zemberek bu film, kasvetli bir tür vasiyettir sanki...

Salo ya da Sodom'un 120 günü

Hapishaneye kapatılmış ve idam edilmeyi bekleyen canları sıkkın genç serseriler Bernardino ve Mammone, zamanlarını kaba bir hikâye anlatma yarışmasında hadım edilme, çirkin testisler ve alışılmadık bir üçlü hakkında uygunsuz hikâyeler anlatarak geçirirler. Kalbi zayıf olanlara göre olmayan bu cüretkâr film, kıskançlık, cinayet ve kontrol edilemeyen arzulara odaklanıyor.