John Barry Foster'ın oyunculuk kariyeri sahnede başladı ve sahnede sona erdi. At the 20 yaşında Merkez Konuşma ve Eğitim Okulu'ndan burs kazandı. Geleceğin oyun yazarı ile arkadaş olduğu Drama Harold Pinter. İki yıllık eğitimden sonra, Barry, Andrew McMaster ile turneye çıktı ve diğer aktörler Patrick Magee ve Kenneth Haigh aracılığıyla İrlanda. Repertuarlarında on üç oyun (çoğunlukla Shakespeare'den ama aynı zamanda J.B. Priestley 'An Inspector Calls'). Barry'nin ilk rolü 'The Merchant of Venice'deki Lorenzo rolüydü.1955 yılında 'The Night of the Ball'da Londra'nın ışıklarını vurdu. New Theatre'da oynadı ve altı yıl sonra ilk başrolünü Cornelius Christian 'New York Peri Masalları'. Geri kalan süre boyunca Barry, on yıl boyunca son derece çeşitli bir dizi Fransız komedisindeki Adhemar'dan 'Letལs Get a Boşanma' Nottingham Playhouse'da Kral John ve Macbeth'e. O Dame Wendy Hiller ile birlikte göründü içinde 'Driving Miss Daisy' ve Lotte Lenya ile The Royal Court'ta 'Brecht on Brecht' oyununda rol aldı. Portföyünde ayrıca iki Pinter oyunu, 'The Basement' ve 'The Tea Party'. 1963 yılında ayrıca Broadway, San Francisco ve Los Angeles'ta çift kişilik bir Peter Shaffer tarafından yazılan 'The Private Ear' ve 'The Public Eye'. Time Dergisi (18 Ekim 1963) onun performansını şöyle tanımladı Cristoforou "dikkat çekici ve tanımlanamaz bir yaratım" ve "en Yunanlı Zorba dans ettiğinden beri Yaşam Gücünün antik ve efsanevi somutlaşmış hali Nikos Kazantzakis romanının sayfalarından".1950'lerin ortalarından beri film rollerinde yer almasına rağmen Barry Foster'ın en büyük başarısını elde ettiği küçük ekran, özellikle hendek kaplı Hollandalı dedektif Van der Valk (1972). Tarafından takdim edildi akılda kalıcı tema şarkısı 'Eye Level' (İngiltere'de liste başı olan 1973), 1970'lerin bu TV dizisi Amsterdam'da çekildi ve oldukça sıra dışı bir dedektif tipine sahipti: iç gözlemci, genellikle aceleci ve karamsar, zaman zaman düzen karşıtı, Yine de büyük bir şefkat, zekâ ve akılla. Barry Foster'ın kendisi popüler Van der Valk hakkında şunları söyledi: "O anlayışlı ve onaylamıyor. Zaten onun işi bu değil. Oynaması çok hoş bir adam, düşünceli, alışılmışın dışında ve özel dedektif dokunuşlu bir polis" (The Independent, 13/2/2002). Bunu diğer kayda değer televizyon rolleri izledi. Bunların en iyileri arasında BBC'nin mükemmel mini dizisinde Kayzer Wilhelm Fall of Eagles (1974). O eksantrik hayalet Saul Enderby rolünde yine mükemmel bir oyuncu. Smiley'nin İnsanları (1982), tipik bir aplomb ve kuru mizah ile oynadı. 1978 yılında, Barry büyük dedektif Sherlock Holmes'u taklit eden bir sesle 13 bölümlük BBC radyo dizisi. Barry filmlerde en çok şu rolüyle hatırlanacak Hitchcock'un gerilim filmindeki seri katil bakkal Bob Rusk Cinnet (1972). Bu kitaptan 1980'ler, Barry Foster bir kez daha tiyatroya yoğunlaştı. 1995 yılında turneye çıktı Priestley'in 'An Inspector Calls' (Müfettişin Çağrısı) ile Avustralya Stephen Daldry'nin yönettiği Müfettiş Goole). Beş yıl sonra, Prospero rolüyle 'The Tempest' ve zamansız ölümünden hemen önce Nigel Havers ve Roger Lloyd Pack 'Art' oyununda; Londra Whitehall tiyatrosunda. Barry Foster eşsiz bir Bir zamanlar çok yönlülüğünü bu şekilde açıklayan başarılı ve sempatik aktör: "Ben ne çok uzun ne de çok kısayım. Yüzüme bakıp da "O katil" ya da "yan komşumuz" ya da "çılgın bilim adamı" derler. Sahip olduğum tek şey kıvırcık saçlarım - ki zaten herkes onu peruk sanıyor" (The Telegraph, 12/2/2002).