Gecenin geç saatlerinde New York caddelerinde bir ambulans sirenlerini çalarak ilerlemektedir. Gece vardiyasındaki ambulans görevlileri için ölülerle ya da ölmek üzere olan insanlarla yüzyüze olacakları yeni bir gece daha başlamıştır. Sabaha kadar görev başında olan bu görevliler, en az New York caddelerinden topladıkları ölmüş ya da ölümün eşiğine gelmiş insan bedenleri kadar fırtınaya tutulmuş, yaşamları normal seyrinden çıkmış insanlardır.Kimbilir, belki de onları ayakta tutan, Manhattan'ın bir deprem merkez üssünü andıran kaos yüklü caddelerin sürrealist bir tabloya benzeyen görünümüdür. Her gece dünyanın bir başka acımasız ve keskin görünümüyle karşılaşmanın getirdiği yakıcı duyguların ta kendisidir.

Yaşamın Kıyısında

1940 yılı civarında New Yorker yazarı Joe Mitchell, Greenwich Village'da yemek, içki ve Joe Gould Fonu'na bağış toplayan ve kulak misafiri olduğu 20.000 konuşmanın kaydı olan hacimli bir Dünyanın Sözlü Tarihi yazan Joe Gould ile tanışır. Mitchell bu Harvard mezunundan çok etkilenir ve 1942'de onun hakkında "Profesör Martı" adlı bir yazı yazar; bu yazı Gould'a biraz ün ve Greenwich Village Kuzgunları adlı şiir kulübüne katılması için bir davet getirir. Gould'un alıngan, titiz kişiliği ve sık sık Mitchell'a uğrayıp saatlerce sohbet etmesi bir ayrılığa yol açar, ancak iki kahraman Gould'un ölümüne ve Mitchell'ın sırrı ifşa etmesine kadar iletişim halinde kalırlar.